Gebruik voor Seaberries Tips voor het oogsten van duindoornbessen
Seaberry of duindoorn (Hippophae rhamnoides) woont in de familie, Elaeagnacea. Inheems in de gematigde en subarctische gebieden van het noordelijk halfrond, is duindoorn meer recent beschikbaar in Noord-Amerika. Deze winterharde struik maakt een mooie sier met de felgekleurde bessen en vormt ook een prachtig leefgebied voor vogels en kleine dieren.
De plant is eigenlijk een peulvrucht en fixeert als zodanig stikstof in de grond, terwijl het sterke wortelsysteem helpt bij het voorkomen van erosie. Seaberry is winterhard tot USDA-zones 2-9 (winterhard tot minimaal -40 graden F. of -25 C.) en is gevoelig voor zeer weinig plagen.
Fruit van duindoorn bevat veel vitamine C, evenals vitamine E en carotenoïden. In Europese en Aziatische landen worden seaberries geteeld en commercieel geoogst voor het voedingssap van het fruit en de olie die uit de zaden wordt geperst. De Russische seaberry-industrie bloeit al sinds de jaren veertig, waar wetenschappers biologische substanties hebben onderzocht die in fruit, bladeren en schors worden aangetroffen.
Het resultaat ging verder dan het gebruik van het fruitsap voor het op smaak brengen van sauzen, jam, vruchtensappen, wijn, thee, snoep en ijs. Aangegeven als "Siberische ananas" (een verkeerde benaming omdat de vrucht nogal acerbisch is, vandaar meer als citrus), bedachten deze wetenschappers het gebruik van de stoffen tot in de ruimte; ze creëerden een crème gemaakt van zeepaardjes die zogenaamd kosmonauten beschermt tegen straling!
Seaberry wordt ook medicinaal gebruikt en dateert uit de tijd van Alexander de Grote. In deze periode van geschiedenis is het bekend dat soldaten seaberry-bladeren en fruit aan hun paardenvoer hebben toegevoegd om hun algehele gezondheid te verbeteren en hun jassen glanzend te maken. In feite is dit de plaats waar de botanische naam voor seaberry is afgeleid, van het Griekse woord voor paard - nijlpaard - en om te schitteren - phaos.
De Chinezen maakten ook gebruik van seaberries. Ze voegden de bladeren, bessen en schors toe aan meer dan 200 medicinale en voedselgerelateerde tincturen, pleisters, enz. Om alles te behandelen, van oog- en hartkwalen tot zweren.
Geïntrigeerd door de prachtige, meervoudige duindoorn? Hoe zit het met het oogsten van duindoornbessen? Wanneer is de duindoornoogsttijd en wanneer zijn bessen rijp??
Duindoornoogsttijd
Het is kort voor de eerste bevriezing en het goede nieuws is de duindoornoogsttijd! Het slechte nieuws is dat er niet echt een gemakkelijke manier is om de bessen te oogsten. De bessen groeien in een zeer strakke massa, waardoor ze moeilijk te plukken zijn - dat en de doornen. Ze missen ook een abscisielaag, wat betekent dat de bes niet loskomt van de stengel wanneer deze rijp is. In feite heeft het vrijwel een dodelijke greep op de boom. Dus hoe kun je de bessen oogsten?
Je kunt een paar scherpe snoeischaren nemen en oordeelkundig de bessen uit de boom knippen. Probeer dit enigszins spaarzaam te doen, zodat de boom er niet gehackt uitziet. Alle bessen die aan de boom achterblijven, zijn voedsel voor de vogels. Blijkbaar kun je de bessen dan direct op de takken invriezen. Zodra de bessen zijn ingevroren, zijn ze gemakkelijker te verwijderen. Commerciële telers oogsten op deze manier, hoewel ze hier een machine voor hebben. Ook moet het oogsten alleen om de twee jaar worden gedaan om de bomen tijd te geven om te herstellen van het snoeien.
Er is een soort inktvis die de bessen kunnen worden geoogst door ze van de ledematen te slaan. Maar omdat ze zich zo nauw aan de takken hechten, twijfel ik aan de uitvoerbaarheid van deze praktijk. Bijna alles is echter het proberen waard. Spreid een laken of zeil onder de boom uit en begin ermee te bashen. Succes daarmee!
Voor de thuiskweker is de beste manier om te oogsten waarschijnlijk met de hand plukken. Een beetje vervelend als je misschien geen zin hebt. Maak er een feestje van! Nodig een paar vrienden uit en betrek de kinderen met een waakzaam oog van de doornen. Het resulterende sap houdt je tijdens de wintermaanden in vitamine-rijke conserven, sorbets en smoothies.
