Wat is een Cotyledon Wanneer vallen Cotyledons eraf?
Je kunt zaadlobben bestuderen door een gesplitste pinda te bekijken. De zaadlob is de kleine bobbel aan de bovenkant van de halve moer en zal in ideale omstandigheden ontkiemen. De zaadlob vormt zich op de top van het endosperm, dat voldoende plantvoedingsstoffen vervoert om het kiemproces op gang te brengen. De fotosynthetische zaadlobben zien er heel anders uit dan de echte bladeren en gaan maar een korte tijd mee.
Bij het bekijken van een zaadje is het vaak vrij eenvoudig om te zien wat een zaadlob is. Hoewel dit het geval is met een pinda, hebben andere zaden niet de kleine kern die aangeeft waar de bladeren zullen ontspruiten. Wetenschappers gebruiken het aantal zaadlobben om planten te classificeren.
Een monocot heeft slechts één zaadlob en een dicot heeft er twee. Maïs is een monocot en heeft een endosperm, embryo en enkele zaadlob. Bonen kunnen gemakkelijk in tweeën worden gesplitst en elke zijde draagt een zaadlob, endosperm en embryo. Beide vormen worden beschouwd als bloeiende planten, maar de bloei is niet altijd duidelijk.
Cotyledon Plant Informatie
Het aantal zaadlobben in een zaad is de basis voor het classificeren van elke plant in de angiosperm of bloeiende plantengroep. Er zijn een paar vage uitzonderingen waarbij een plant niet eenvoudigweg als monocot of dicot kan worden aangewezen, eenvoudig door het aantal zaadlobben, maar deze zijn zeldzaam.
Wanneer een dicot uit de grond komt, heeft hij twee zaadbladeren, terwijl een monocot er maar één draagt. De meeste monocotbladeren zijn lang en smal, terwijl dicots in een breed scala aan maten en vormen voorkomen. Bloemen en zaaddozen van monocots hebben de neiging om in delen van drie te komen, terwijl dicots drie of vijf bloemblaadjes hebben en zaadkoppen in verschillende vormen voorkomen.
Wanneer vallen Cotyledons eraf??
Fotosynthetische zaadlobben blijven op de plant totdat de eerste echte bladeren verschijnen en kunnen beginnen met het uitvoeren van fotosynthese. Dit is meestal slechts een paar dagen en dan vallen de zaadbladeren eraf. Ze blijven om de opgeslagen energie in het zaad naar nieuwe groei te leiden, maar zodra de plant zelfvoorzienend is, zijn ze niet langer nodig.
Evenzo sturen de hypogeale zaadlobben die onder de grond blijven ook opgeslagen energie uit het zaad en zullen verwelken wanneer ze niet langer nodig zijn. De zaadlobben van sommige planten blijven tot een week bestaan, maar de meeste zijn verdwenen tegen de tijd dat de eerste twee echte bladeren duidelijk zijn.
