Wat is een Jicama Jicama Voedingswaarde Informatie en Gebruik

Oké, maar wat is een Jicama? In het Spaans verwijst "jicama" naar elke eetbare wortel. Hoewel soms aangeduid als een yam bean, jicama (Pachyrhizus erosus) staat los van de ware yam en smaakt anders dan die knol.

Jicama groeit onder een klimmende peulvruchtplant, die extreem lange en grote knolvormige wortels heeft. Deze tapwortels kunnen binnen vijf maanden elk 6-8 voet wegen en meer dan 50 pond wegen met wijnstokken die lengtes tot 2o voet lang bereiken. Jicama groeit in vorstvrije klimaten.

De bladeren van jicama-planten zijn trifoliate en oneetbaar. De echte prijs is de gigantische penwortel, die binnen het eerste jaar wordt geoogst. Jicama groeiende planten hebben groene limaboonvormige peulen en dragen trossen witte bloemen van 8-12 centimeter lang. Alleen de tikwortel is eetbaar; de bladeren, stengels, peulen en zaden zijn giftig en moeten worden weggegooid.

Jicama Voedingswaarde Informatie

Natuurlijk laag in calorieën met 25 calorieën per ½ kopje portie, jicama is ook vetvrij, natriumarm en een uitstekende bron van vitamine C met een portie rauwe jicama die 20 procent van de aanbevolen dagelijkse waarde levert. Jicama is ook een geweldige bron van vezels en biedt 3 gram per portie.

Gebruikt voor Jicama

Het kweken van Jicama wordt al eeuwen in Midden-Amerika beoefend. Het wordt gewaardeerd om zijn mild zoete penwortel, die qua crunch en smaak vergelijkbaar is met een waterkastanje gekruist met een appel. De taaie bruine buitenkant van de schil is weggehakt, waardoor een witte, ronde wortel achterblijft die wordt gebruikt zoals hierboven vermeld - als een knapperig salade-additief of gemarineerd als specerij.

Aziatische koks kunnen jicama vervangen door waterkastanje in hun recepten, gekookt in een wok of gebakken. Een zeer populaire groente in Mexico, jicama wordt soms rauw geserveerd met een beetje olie, paprika en andere smaken.

In Mexico is het gebruik voor jicama ook een van de elementen voor 'The Festival of the Dead' dat op 1 november wordt gevierd, wanneer jicama-poppen uit papier worden gesneden. Andere voedingsmiddelen die tijdens dit festival worden erkend, zijn suikerriet, mandarijnen en pinda's.

Jicama groeit

Van de familie Fabaceae, of peulvruchtenfamilie, wordt jicama commercieel gekweekt in Puerto Rico, Hawaii en Mexico en in warmere gebieden in het zuidwesten van de Verenigde Staten. Er zijn twee hoofdrassen: Pachyrhizus erosus en een grotere gewortelde variëteit genoemd P. tuberosus, die alleen worden onderscheiden door de grootte van hun knollen.

Over het algemeen geplant uit zaden, doet jicama het beste in warme klimaten met een gemiddelde hoeveelheid regen. De plant is gevoelig voor vorst. Als ze uit zaad worden geplant, hebben de wortels ongeveer vijf tot negen maanden groei nodig voor de oogst. Wanneer begonnen met hele, kleine wortels, zijn slechts drie maanden nodig om volwassen wortels te produceren. Het is aangetoond dat het verwijderen van de bloemen de opbrengst van de jicama-plant verhoogt.