Cermai Fruit Tree Info Meer informatie over groeiende Otaheite kruisbesbomen

Otaheite kruisbesbomen zijn een bekend gezicht in dorpen en boerderijen in Guam, in heel Zuid-Vietnam en Laos, en in het noorden van Malaya en India. Dit exemplaar werd geïntroduceerd in Jamaica in 1793 en heeft zich verspreid over het Caribisch gebied, naar de Bahama's en Bermuda. Naturaliserend in het zuiden van Mexico en delen van Midden-Amerika, is het ook zeldzamer te vinden in Colombia, Venezuela, Suriname, Peru en Brazilië.

Deze ongewone sierstruik of boom wordt 6 ½ tot 30 (2-9 m.) Hoog. Het is een lid van de familie Euphorbiaceae, een van de weinigen die eetbaar fruit dragen.

Extra Cermai Fruit Tree Info

De gewoonte van de otaheite kruisbes verspreidt zich en is dicht met een bossige kroon van dikke, ruwe, hoofdtakken. Aan de uiteinden van elke tak bevinden zich clusters van bladverliezende groene of roze kleinere vertakkingen. Bladeren zijn dun, puntig en long tot 3 inch (2-7,5 cm.) Lang. Ze zijn groen en glad aan de bovenkant en blauwgroen aan de onderkant.

Fruiting wordt voorafgegaan door kleine mannelijke, vrouwelijke of hermafrodiete roze bloemen samen gegroepeerd. De vrucht heeft 6-8 ribben, is 3 / 8e tot 1 inch (1-2,5 cm) breed en lichtgeel als ze onrijp zijn. Wanneer ze rijp zijn, wordt het fruit bijna wit en wasachtig van textuur met knapperig, sappig, scherp vlees. In het midden van de cermai-vrucht bevindt zich een strak geribbelde geribde steen met 4-6 zaden.

Groeiende Otaheite Kruisbesbomen

Als je geïnteresseerd bent in het kweken van otaheite kruisbesbomen, moet je een kas hebben of in een tropisch tot subtropisch gebied wonen. Dat gezegd hebbende, de plant is winterhard genoeg om te overleven en fruit in Tampa, Florida, waar de temperaturen veel lager kunnen zijn dan in het zuiden van Florida.

Otaheite kruisbes gedijt in bijna elke grond maar geeft de voorkeur aan vochtige grond. Bomen worden meestal vermeerderd via zaad, maar kunnen ook worden vermeerderd door ontluikende, groene houtstekken of luchtlagen.

Deze kruisbes moet ongeveer 4 jaar rijpen voordat hij vruchten of andere substanties produceert. Als ze eenmaal oud zijn, kunnen bomen 2 gewassen per jaar dragen.

Otaheite kruisbessen gebruiken

Otaheite kruisbes heeft veel toepassingen. Het wordt vaak gebruikt bij het koken, waarbij het fruit uit de pit wordt gesneden en vervolgens wordt gemengd met suiker, waardoor het sap eruit wordt getrokken en het fruit zoet wordt zodat er een saus van kan worden gemaakt. In sommige landen wordt het scherpe vlees toegevoegd als een speciale smaakstof aan gerechten. De vrucht is geperst, geconserveerd, gekonfijte en zelfs gepekeld. In India en Indonesië worden de jonge bladeren gekookt als greens.

In India wordt de schors af en toe gebruikt voor het looien van huiden.

Er zijn veel medicinale otaheite kruisbessen gebruikt. Het wordt voorgeschreven voor alles, van een laxeermiddel, tot een behandeling van reuma en psoriasis, tot verlichting van hoofdpijn, hoest en astma.

Ten slotte hebben otaheite kruisbessen een meer macaber gebruik. Een sap gewonnen uit de schors van de boom bevat giftige ingrediënten zoals saponine, galluszuur, samen met tannine en mogelijk lupeol. Blijkbaar is deze toxiciteit uitgebuit en gebruikt bij criminele vergiftiging.