Wat zijn bosbessentips voor het kweken van bosbessenplanten

Bosbessen worden vaak gebruikt in Zweeds eten en worden beschouwd als een cruciale aanvulling op veel Zweedse gerechten zoals aardappelpannenkoeken, Zweedse gehaktballetjes en gevulde koolrolletjes.

Bosbessen (Vaccinum vitas-idaea) worden ook wel bekend als veenbessen, veenbessen in de bergen of lowbush, rode bosbessen of bosbessen. Ze zijn nauw verwant aan de cranberry en bosbessen. Inheemse soorten rode bosbessen dragen een jaarlijkse oogst van kleine rode bessen die erg op veenbessen smaken. De Europese rode bosbes heeft grotere bessen die twee keer in een groeiseizoen worden geproduceerd. Bladeren van de rode bosbes zijn glanzend op een laagblijvende groenblijvende struik die 12-18 hoog en 18 inch breed reikt.

Aanvullende Lingonberry-informatie

Groeiende bosbessen kunnen in Zweden in bossen en heidevelden in het wild worden gevonden. De bessen zien er aantrekkelijk en verleidelijk uit, maar rauw gegeten, zijn erg bitter. Net als bij veenbessen, zijn rode bosbessen gecombineerd met suiker iets anders. De zoetheid temt de bitterheid maar vernietigt het niet volledig, waardoor je iets subliems krijgt dat lijkt op hoe cranberrysaus en kalkoen goed samengaan.

De gecultiveerde Europese bosbessen bloeien in het voorjaar en opnieuw in de zomer. De eerste oogst is klaar om te oogsten in juli en de tweede in oktober. Eenmaal geplant, moet een beetje geduld worden gebruikt, omdat de struiken na 2-3 jaar niet beginnen te produceren. Planten worden geplukt met een scrabbler, een breed vorkachtig hulpmiddel dat de bessen uit de struik haalt. Elke struik levert anderhalve pond vitamine C-rijke bessen op. Het fruit kan vervolgens maximaal drie weken worden gekoeld, of in blik, bevroren of gedroogd.

Hoe Lingonberries thuis te kweken

Hoewel rode bosbessen het goed doen in halfschaduw, waardoor ze geweldige understory-opties zijn in combinatie met zure liefhebbers zoals bosbessen, om grotere gewassen aan te moedigen, plant ze in de volle zon. Optimale bosbessenteeltomstandigheden hebben een bodem-pH van 5,0 in goed doorlatende grond die rijk is aan organische stof.

Plan om in het voorjaar te planten nadat alle vorstgevaar voorbij is. Graaf een gat dat een paar centimeter dieper is dan de kluit en breed genoeg is om wortels te verspreiden. Zet de planten op dezelfde hoogte als waarop ze in hun potten groeiden en geef ze goed water. Mulch rond de nieuwe planten met 2-3 inch turfmos of zaagsel.

Voor meerdere planten, plaats ze 14-18 inch uit elkaar in rijen die 3-4 voet uit elkaar staan. Na een paar jaar vullen de planten zich, waardoor een lage, groenblijvende haag ontstaat. Bosbessen kunnen ook in containers worden gekweekt, hoewel ze moeten worden overwinterd door erover te mulchen of ze met hooibalen te bedekken.

De wortels van rode bosbessen zijn erg ondiep, en hoewel ze niet het drassige van een cranberry nodig hebben, moeten de groeiomstandigheden van rode bosbessen zorgen voor consistente irrigatie - een centimeter water per week. Hun ondiepe wortelsystemen betekenen ook dat ze niet goed concurreren met onkruid, dus houd de groeiende rode bosbessen planten onkruid vrij.

Als de planten eenmaal in de grond zijn, hebben ze niet veel bemesting nodig; in feite stimuleert teveel stikstof de groei in de late herfst, gevolgd door afsterven van planten, vandaar een verminderd gewas. Als de planten elk jaar enkele centimeters nieuwe groei vertonen, voer ze dan niet. Als ze niet groeien, voer ze dan met een stikstofarme organische meststof, 5-10-10 of compost.

Snoei elke 2-3 jaar om de scheutgroei te stimuleren en de fruitopbrengst te verhogen; anders, behalve voor wieden en water geven en het verwijderen van dode of gebroken takken, zijn rode bosbessen vrij weinig onderhoud. Ze zijn ook ziektevrij behalve een neiging tot Phytophthora-wortelrot als ze worden gekweekt in grond die niet goed wegloopt.