Soorten huilende bomen Gemeenschappelijke huilende bomen voor landschapsarchitectuur
Huilende bomen hebben takken die naar de grond hangen. Ze dragen vaak de soort of cultivarnaam "Pendula" vanwege hun hangende takken. Heel weinig bomen huilen van nature. Huilen wordt meestal veroorzaakt door een mutatie die niet uit zaden groeit.
Huilende bomen worden vaak geënt op de onderstam van de soort omdat de soort meestal krachtiger is dan de mutatie. Zorg ervoor dat je worteluitlopers verwijdert zodra ze verschijnen, omdat soortenbomen die uit de uitlopers groeien, de treurboom kunnen inhalen. Anders dan het beheersen van uitlopers, is de zorg voor het huilen van bomen eenvoudig omdat ze weinig of geen snoeien vereisen.
Gemeenschappelijke treurbomen voor landschapsarchitectuur
Je vindt er veel verschillende soorten huilende bomen, waaronder zowel bladverliezende als groenblijvende bomen, kleine tuinbomen en grote schaduwbomen, bomen voor zon of halfschaduw en bloeiende en vruchtbomen. Hier zijn enkele treurbomen en struiken die je in overweging moet nemen voor je landschap:
- Weeping White Mulberry (Morus alba 'Pendula', planthardheidzones 4 t / m 8 van het Amerikaanse ministerie van Landbouw) wordt 8 tot 10 voet lang. Vrouwelijke bomen hebben lichtgroene bloemen tegen donkergroen gebladerte en de bloemen worden gevolgd door witte bessen. De paraplu-vormige luifel groeit meestal helemaal naar de grond. "Pendula" is de vrouwelijke cultivar en de mannetjes worden "Chaparral" genoemd. De vrouwtjes kunnen rommelig zijn als de bessen op de grond vallen.
- Walker Siberian Peabush (Caragana arborescens "Walker," USDA zones 3 tot en met 8) groeit ongeveer 6 voet lang en breed. De kleine, varenachtige, bladverliezende bladeren worden geel in de herfst en het heeft felgele bloemen in de lente. De boom groeit in arme grond, waar hij droogte en zout verdraagt. Het is vernoemd naar de lichtgroene peulen die in het late voorjaar verschijnen en in de zomer volwassen tot bruin worden. Gebruik het als een exemplaar of in boom- en struikranden.
- Treurwilg (Salix babylonica, USDA-zones 4 tot en met 9) worden tot 50 voet lang en hebben een grote, afgeronde kroon. Ze vereisen veel ruimte, dus ze zijn alleen geschikt voor grote landschappen. Ze gedijen langs de oevers van meren, beekjes en rivieren, of op een zonnige locatie waar de grond vochtig blijft. Het is het beste om ze ver van je huis te planten; anders zullen hun wortels op zoek gaan naar en groeien in jouw waterleidingen.
- Camperdown Elm (Ulmus glabra 'Camperdownii'), ook wel parapluiep of huiliep genoemd, is een uitstekend fort of schuilplaats voor kinderen. Je moet wat opruimen omdat het veel grote zaden laat vallen. Deze boom is vatbaar voor Hollandse iepziekte, dus plant het niet waar de ziekte een probleem is.
- Huilende Hemlock (Larix kaempferi 'Pendula') is een treurend, naaldgroen groenblijvend met veel textuur en karakter. Het groeit slechts 4 tot 5 voet lang en maakt een mooi gazonspecimen of accent. Je kunt het ook gebruiken als een informele haag of in struikranden. Huilende hemlock heeft regelmatig water nodig tijdens droge periodes.
- Huilende kers (Prunus subhirtella 'Pendula') deze treurboom is op zijn best in het voorjaar wanneer de hangende takken bedekt zijn met roze of witte bloemen. Het maakt een sierlijke, elegante specimenboom voor gazons. Huilende kersen groeien en bloeien het best in de volle zon, maar ze verdragen lichte schaduw en vereisen goed doorlatende grond. Ook zij hebben extra water nodig tijdens droge periodes.