Montauk Daisy Info - Leer hoe u Montauk-madeliefjes kunt kweken

Nipponanthemum nipponicum is het huidige geslacht van Montauk-madeliefjes. Net als andere planten die madeliefjes worden genoemd, werden Montauk-madeliefjes in het verleden geclassificeerd als chrysanthemum en leucanthemum, voordat ze eindelijk hun eigen geslachtsnaam kregen. 'Nippon' wordt meestal gebruikt om planten te noemen die in Japan zijn ontstaan. Montauk-madeliefjes, ook bekend als Nippon-madeliefjes, zijn inheems in China en Japan. Ze kregen echter hun gemeenschappelijke naam 'Montauk-madeliefjes' omdat ze zijn ingeburgerd op Long Island, rondom de stad Montauk in New England.

Nippon of Montauk madeliefjesplanten zijn winterhard in zones 5-9. Ze dragen witte margrieten van midzomer tot vorst. Hun bladeren zijn dik, donkergroen en succulent. Montauk-madeliefjes kunnen het houden onder lichte vorst, maar de plant sterft terug met de eerste harde bevriezing. Ze trekken bestuivers naar de tuin, maar zijn bestand tegen herten en konijnen. Montauk-margrieten zijn ook zout- en droogtetolerant.

Hoe Montauk madeliefjes te laten groeien

Montauk madeliefjesverzorging is vrij eenvoudig. Ze hebben goed doorlatende grond nodig en zijn aangetroffen op zandige kusten langs de oostkust van de Verenigde Staten. Ze vereisen ook volle zon. Natte of vochtige grond en te veel schaduw resulteren in rot- en schimmelziekten.

Als ze niet worden onderhouden, groeien Montauk-madeliefjes in struikachtige heuvels tot 91 cm lang en breed, en kunnen ze langbenig worden en omvallen. Terwijl ze in de zomer bloeien en vallen, kan het gebladerte aan de onderkant van de plant geel worden en vallen.

Om langbenigheid te voorkomen, knijpen veel tuinders Montauk-madeliefjesplanten vroeg in de midzomer terug en snijden de plant met de helft terug. Dit houdt ze strakker en compacter, terwijl ze ook worden gedwongen om hun beste bloemententoonstelling op te zetten in de late zomer en herfst, wanneer de rest van de tuin aan het afnemen is.