Startpagina » Siertuinen » Is Mandrake giftig - kunt u Mandrake Root eten

    Is Mandrake giftig - kunt u Mandrake Root eten

    Van de vaak gevorkte wortel van mandrake wordt gezegd dat deze lijkt op de menselijke vorm en als zodanig heeft geleid tot vele vermeende effecten van de plant. Mensen die wonen waar de plant in het wild groeit, hebben vaak ten onrechte zijn ronde vruchten gegeten met verrassende resultaten. Hoewel fantasieschrijvers en anderen de plant een kleurrijk achtergrondverhaal hebben gegeven, is mandrake een potentieel gevaarlijke vegetatieve selectie die het restaurant in ernstige problemen kan brengen.

    Mandrake is een grootbladige plant met een stevige wortel die uitlopers kan groeien. De bladeren zijn gerangschikt in rozetten. De plant produceert kleine ronde bessen van mooie violetblauwe bloemen, die satans appels worden genoemd. In feite geven de vruchten van de late zomer een sterk appelachtig aroma af.

    Hij gedijt in volle tot gedeeltelijke zonpositie in een rijke, vruchtbare grond waar veel water beschikbaar is. Deze vaste plant is niet vorstgevoelig, maar de bladeren sterven meestal terug in de winter. In het vroege voorjaar zal het nieuwe bladeren sturen, gevolgd door de bloemen. De hele plant kan 10-12 cm lang worden en om de vraag te beantwoorden: "is mandrake giftig", ja, het is.

    Effecten van giftige mandrake

    De vrucht van mandrakes is gekookt gekookt als een delicatesse. Men geloofde dat de wortels de mannelijke kracht versterkten en de hele plant heeft historisch medicinaal gebruik. De geraspte wortel kan lokaal worden aangebracht als hulpmiddel om zweren, tumoren en reumatoïde artritis te verlichten. Bladeren werden op dezelfde manier op de huid gebruikt als een verkoelende zalf. De wortel werd vaak gebruikt als een kalmerend middel en afrodisiacum. Met deze potentiële medische voordelen, vraagt ​​men zich vaak af hoe je door mandrake ziek wordt?

    Mandrake zit in de nachtschadefamilie, net als tomaten en aubergines. Het is echter ook in dezelfde familie als dodelijke jimsonweed en belladonna.

    Alle delen van mandrake planten bevatten de alkaloïden hyoscamine en scopolamine. Deze produceren hallucinogene effecten evenals narcotische, emetische en zuiverende resultaten. Wazig zien, droge mond, duizeligheid, buikpijn, braken en diarree zijn veel voorkomende eerste symptomen. In ernstige vergiftigingsgevallen omvatten deze vorderingen het vertragen van de hartslag en vaak de dood.

    Hoewel het vaak voorafgaand aan anesthesie werd toegediend, wordt het niet langer als veilig beschouwd om dit te doen. Mandrake-toxiciteit is hoog genoeg om een ​​beginnende of zelfs deskundige gebruiker te laten doden of in het ziekenhuis voor een langer verblijf. Het is het beste om de plant te bewonderen, maar maak geen plannen om hem op te nemen.