Verschillende variëteiten van Magnolia Welke Magnolia's zijn bladverliezend
Er zijn zowel groenblijvende als bladverliezende magnoliabomen. In de grote groep magnolia staan bladverliezende bomen bekend om hun vorstbestendigheid en aantrekkelijke vorm. Van sommige van de verschillende soorten magnolia is zelfs bekend dat ze in de late winter bloeien en doorgaan tot het einde van de zomer. Deze kunnen een enorme schotel hebben of stervormige bloemen in verschillende tinten.
Als je door je buurt loopt en een bijzonder aantrekkelijke magnoliasoort bespioneert, hoe kun je dan weten of het een van de bladverliezende magnoliasoorten is? Als de plant alleen bloemen vertoont, maar de bladeren nog niet zijn uitgerold, is het een bladverliezende vorm.
Het gebrek aan bladeren toont de bloemen eigenlijk beter dan variëteiten die hun bladeren hebben op het moment van bloei. Het effect is verbluffend en bijna grimmig, maar het stelt de kijker in staat om de bloemen met eenvoud te waarderen.
Magnolia bladverliezende bomen
Bladverliezende magnolia's zijn er in een breed scala van vormen en maten. Er zijn meer dan 40 soorten bladverliezende magnolia variërend van 80 voet lange monsters tot het verkleinwoord M. stellata X kobus op slechts 3 tot 4 voet hoog. De grotere vormen zijn de cultivars van M. cabellii met witte bloemen bloosde roze aan de binnenkant of roze bloemen met romige centra.
Meer gebruikelijk zijn 25- tot 40-voet lange exemplaren zoals M. acuminanta, M. denudata en M. soulangeana. Magnolia soulangeana loopt ongeveer 25 voet hoog en heeft 8 cultivars en hybriden met enorme schotel tot tulpvormige bloemen in tinten van paars, crème, wit en zelfs geel. Magnolia denudata is sterk geparfumeerd en bloeit vroeg in de late winter.
Magnolia 'Black Tulip' is een arresterende grotere boom met tulpvormige, dieprode bloemen die bijna zwart zijn en een uitnodigend aroma.
Kleinere bladverliezende magnoliasoorten
White Stardust is een kleine boom, slechts 4 voet lang, maar het heeft zoete kleine ivoorwitte geurende bloemen. De plant is een kruising met Stellata, een groep van 8 tot 20 voet planten. Deze produceren de sterrige bloemen die een kwastje elegantie geven aan de bomen.
Magnolia loebneri zijn nette kleine bomen van 8 tot 10 voet met diep roze knoppen en vervaagde roze of ivoor aromatische bloemen.
Een kruising van acuminata en denudata resulteerde in 'Butterflies', een unieke 16-voet hoge plant met verbazingwekkende gele bloemen.
Een mooie kleine, rechtopstaande struik tot boom is 'Nigra', die consistente bloei van paarsachtig rood met roze interieurs produceert.
Er zijn veel meer kruisen en cultivars om over na te denken, maar elk van de bladverliezende variëteiten is gemakkelijk te verzorgen, heeft weinig snoei nodig en presteert seizoen na seizoen goed.
