Buxus Struikongedierte - Tips voor het beheersen van Buxus Insecten
Bukshout zijn over het algemeen onderhoudsvriendelijke struiken die zowel in de volle zon als in de schaduw kunnen worden gekweekt en voornamelijk worden gebruikt voor kleine tot middelgrote hagen. Ondanks hun gemak van verzorging, gedijen veel insecten op buxusstruiken.
Bukshout bladminer
De meest schadelijke plaag van buxus is de buxusblazer. Het is een kleine vlieg die inheems is in Europa maar nu overal in de Verenigde Staten wordt gevonden. Zowel volwassenen als hun larven veroorzaken ernstige schade aan het buxusgebladerte in de vorm van blaarvorming en verkleuring.
De volwassen mineervliegtuigen zijn ongeveer 0,1 centimeter lang en breekbaar. Ze zijn oranjegeel tot rood. In mei worden de kleine (0,125 inch lange) larven oranjekleurige poppen en verschijnen ze als een vlieg. Volwassenen paren en dan legt het vrouwtje haar eieren diep in het bladweefsel. Eieren komen drie weken later uit en de larven groeien langzaam terwijl ze wegknabbelen aan de binnenkant van het blad.
Bestrijding van buxusbladminer insecten begint met het aanvankelijk selecteren van een meer resistente variëteit. Sommige cultivars met verschillende weerstand zijn:
- 'Handworthiensis'
- 'Pyramidalis'
- 'Suffrutoicosa'
- 'Varder Valley'
- Buxus microphylla var. japonica
Als het daar iets te laat voor is, kun je de populatie verminderen door te snoeien voordat de volwassen dieren opkomen of nadat de eieren zijn gelegd.
Sommige insecticiden kunnen worden gebruikt, maar controle is moeilijk, omdat de toepassing moet worden getimed met de opkomst van de volwassenen. Sprays met bifenthrin, carbaryl, cyfluthrin of malathion kunnen allemaal worden gebruikt om deze insecten op buxusstruiken te behandelen.
Buxusmijt
Eurytetranychus buxi is een spint - de buxusmijt om precies te zijn. Deze buxusstruiken voeden zich met de onderkant van de bladeren, waardoor ze worden bezaaid met kleine witte of gele vlekken. Zowel Europese als Amerikaanse buxus is gevoelig voor buxusmijt. Japans buxus is iets resistenter. Bemestingstoepassingen met een hoog stikstofgehalte vallen samen met grote populaties buxusmijt.
Net als bij andere soorten spint, overwinteren deze plagen als eieren aan de onderkant van de bladeren. Ze komen dan uit in mei met een andere generatie onderweg in 2-3 weken. Omdat dit meerdere generaties per jaar betekent, is het noodzakelijk om deze bugs op buxus zo vroeg mogelijk in het seizoen te behandelen. De mijten zijn het meest actief in het voorjaar en de vroege zomer en in het slechtste geval wanneer de omstandigheden droog en stoffig zijn. Volledige ontbladering kan optreden als de besmetting zwaar is.
Om buxusmijten te behandelen, kun je proberen ze van de planten te wassen met een stroom water. Ook is tuinbouwolie effectief. Breng voor een agressieve behandeling in de eerste twee weken van mei producten aan die abamectine, bifenthrin, malathion of oxythioquinox bevatten..
Buxus psyllid
Een andere veel voorkomende insectenzoeker is de buxus psyllid (Cacopsylla busi). Hoewel dit een minder ernstige plaag is dan de hierboven genoemde, kan het nog steeds veel ravage aanrichten op je buxus. De schade is puur cosmetisch met cupping van bladeren en aangetaste takgroei. De psyllid treft alle buxus, maar het Amerikaanse buxus is het meest vatbaar.
Net als de spint, overwintert de psyllid van buxus als een klein, oranje ei dat in het voorjaar uitkomt wanneer de knoppen van de plant opengaan. De nimfen beginnen zich meteen aan de plant te voeden. In dit stadium beschadigen de insecten de plant en veroorzaken de bladeren een kop. De cupping biedt een schuilplaats voor de psyllid en bescherming. Ze worden begin juni gevleugelde volwassenen en paren daarna. De vrouwtjes leggen hun eieren tussen de knopschalen van de buxus om te overwinteren tot de volgende lente. Er is één bevolking per jaar.
Om psylliden te bestrijden, past u begin mei dezelfde insecticiden toe als de jongen zijn uitgekomen.
Extra insecten op buxusstruiken
De bovengenoemde zijn de drie meest voorkomende insectenindringers op buxus, maar er zijn ook andere schadelijke plagen.
Buxus is gevoelig voor parasitaire nematoden, die bladbruinigheid, groeiachterstand en algemene achteruitgang van de struik veroorzaken. Er zijn verschillende soorten van deze nematoden. Amerikaans buxus is resistent tegen wortelknobbelaaltjes maar tolerant voor stuntnematoden.
Als je eenmaal nematoden hebt, heb je ze. Het doel is om de bevolking zoveel mogelijk te minimaliseren. Kweek planten die niet door nematoden worden aangetast om de populatie te verminderen en consistent te zijn met zorg - bemest, mulch en water op regelmatige basis om de algehele gezondheid van de plant stabiel te houden.
Minder schadelijk, maar daarom niet minder irritant, zijn soms aantastingen van kalk, wolluis en witte vlieg. Schaal en witte vlieg zijn beide zuigende insecten die verschillende aantasting van de bladeren van de buxus veroorzaken, maar verder redelijk goedaardig zijn.
Wolluis werpt honingdauw af, wat aantrekkelijk is voor mieren, dus je hebt waarschijnlijk ten minste twee plagen om mee om te gaan. Wolluis is moeilijk te bestrijden met insecticiden. Natuurlijk voorkomende roofdieren en parasieten kunnen helpen bij het beheersen van de populatie. Ook kan het aanbrengen van insecticide zeep, smal bereik olie of zelfs een krachtige stroom water populaties verminderen.
Verschillende soorten rupsen kunnen ook problemen veroorzaken met buxusstruiken.
