Zijn alle jeneverbessen eetbaar - Is het veilig om jeneverbessen te eten
Ten eerste is het belangrijk om goed te kijken naar wat we als jeneverbes beschouwen. Juniper is een conifeer die van nature in veel delen van de wereld voorkomt. Ze kunnen worden gevonden in de vorm van kleine uitgestrekte struiken, middelgrote struiken, tot middelgrote bomen. Juniper-variëteiten zijn inheems in Noord-Amerika, Europa en Azië.
Door de geschiedenis heen zijn verschillende delen van jeneverbes gebruikt in verschillende culinaire en medicinale recepten, hoewel het de jeneverbessen zijn die worden gebruikt in de meest opmerkelijke recepten van de jeneverbes. Deze "bessen" zijn echter helemaal geen bessen; het zijn eigenlijk de vlezige kegels van vrouwelijke jeneverbessen, die zulke kleine, compacte schubben hebben dat ze een uiterlijk hebben dat lijkt op bessen.
In de middeleeuwen werden jeneverbessen gebruikt om ziekten en infecties af te weren. Hoewel een deel hiervan pestparanoia kan zijn, hebben jeneverbessen antiseptische, ontstekingsremmende en antivirale eigenschappen. Inheemse Amerikanen gebruikten jeneverbessen als medicijn om keelpijn, verkoudheid, pijn, koorts, hoofdpijn, gewrichtsontsteking, duizeligheid, nierstenen te behandelen, maar ook om wild, taarten en brood op smaak te brengen. Er wordt gezegd dat de smaak van jeneverbessen de gaminess van wild, wild zwijn, watervogels en ander wild vermindert.
De stoffige coating op jeneverbessen is eigenlijk een wilde gist, dus jeneverbessen worden ook al eeuwen gebruikt in het maken van bier en brood; veel zuurdesem starter recepten vragen om jeneverbessen. In Duitsland worden authentieke sauerbraten en zuurkool gemaakt met jeneverbessen.
Jeneverbessen worden niet gegeten in handvol, recht uit de struik als de zoete, sappige bosbessen die ze lijken. Jeneverbessen hebben een sterke, bittere, licht peperachtige smaak en een korrelige textuur. In plaats daarvan wordt slechts een kleine hoeveelheid volwassen jeneverbessen als smaakstof of kruid aan recepten toegevoegd. Ze kunnen heel en vers van de struik worden toegevoegd aan marinades, vleeswrijft, houtsnippers bij het roken van vlees, of worden toegevoegd aan het beitsen van vlees.
Jeneverbessen kunnen zelfs worden toegevoegd aan haarspoelingen, azijn of oliën om glanzend haar te bevorderen. Hele bessen worden ook toegevoegd aan thee en tincturen vanwege hun geneeskrachtige eigenschappen en gemalen in zalven voor wondverzorging. Jeneverbessen kunnen ongeveer twee jaar duren om te rijpen voor gebruik. Als ze volwassen zijn, veranderen ze in een stoffige blauwe tot zwarte kleur. Rijpe, maar nog steeds groene jeneverbessen, worden gebruikt om gin te maken.
Kun je jeneverbessen eten die je kiest?
Voordat u begint met het zoeken naar jeneverbessen in uw achtertuin, is het belangrijk om enkele dingen te overwegen. Ten eerste, is het veilig om jeneverbessen te eten? Er zijn meer dan 45 verschillende soorten jeneverbessen. Alle jeneverbessen bevatten de krachtige olie Thujon. Deze olie kan maagklachten, diarree en nierproblemen veroorzaken wanneer het in grote hoeveelheden wordt ingenomen.
Bepaalde soorten jeneverbessen bevatten veilige, kleine hoeveelheden Thujon, terwijl andere soorten hoge niveaus bevatten en u erg ziek kunnen maken. De gewone jeneverbes, Juniperus communis, is de variëteit die het meest wordt gebruikt om gin, medicijnen en voedselgerechten te maken, omdat het als veilig voor menselijke consumptie wordt beschouwd.
Andere eetbare jeneverbessen zijn onder meer:
- Juniperus drupacea
- Juniperus phoenicea
- Juniperus californica
- Juniperus deppeana
NOTITIE: De bessen van Juniperus Sabina en Juniperus oxycedrus zijn niet veilig voor menselijke consumptie en moeten worden vermeden. Zorg ervoor dat je alleen bessen eet van een variëteit waarvan je weet dat die veilig is.
Je moet ook rekening houden met de locatie bij het zoeken naar jeneverbessen. Zoals met elke eetbare plant, wil je niets eten dat mogelijk is blootgesteld aan schadelijke chemicaliën. Vermijd het oogsten van jeneverbessen die langs wegen, parkeerplaatsen, opritten of landschappen die met pesticiden zijn behandeld of waar ze mogelijk chemisch worden afgevoerd of wegvloeien, groeien.
Bovendien worden jeneverbessen over het algemeen niet als veilig beschouwd voor zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven. Het hanteren van jeneverbessen kan huidirritaties veroorzaken, dus handschoenen kunnen helpen.
