Startpagina » Eetbare tuinen » Wat is zwarte hartziekte Rottende zwarte zaden in granaatappelfruit

    Wat is zwarte hartziekte Rottende zwarte zaden in granaatappelfruit

    De granaatappelPunica granatum) is een bladverliezende, bossige struik die tussen de 10-12 voet lang wordt en felgekleurd fruit draagt ​​met een overvloed aan zaden erin. De struik kan ook worden getraind of gesnoeid in meer een boomvorm. De ledematen zijn netelig en onderbroken door donkergroene, glanzende bladeren. De lente brengt de briljante oranjerode bloemen voort, die er klokvormig (vrouwelijk) of vaasachtig (hermafrodiet) uitzien.

    Het eetbare deel van de vrucht (aril) bestaat uit honderden zaden die zijn omgeven door sappige pulp met een zaadlaag. Er zijn verschillende soorten granaatappel en het arilsap kan in kleur variëren van lichtroze tot donkerrood, geel of zelfs helder. De smaak van het sap varieert ook van zuur tot vrij zoet. Gewoonlijk is de schil leerachtig en rood, maar kan ook geel of oranje van kleur zijn. Een rot of zwart gemaakt centrum in deze vrucht wordt het zwarte hart van granaatappel genoemd. Dus wat is deze zwarte hartziekte?

    Help, mijn granaatappel heeft hartrot

    De toenemende populariteit van granaatappels heeft de commerciële productie rechtstreeks verhoogd. De incidentie en economische klap van zwarte hartaandoeningen heeft ertoe geleid dat grote telers proberen de bron van de rotting of zwarte zaden in hun granaatappels te vinden. Wanneer een granaatappel hartrot heeft, is deze niet langer verkoopbaar en loopt de producent het risico inkomsten uit gewassen te verliezen.

    Zwarte hartziekte heeft geen externe symptomen; het fruit ziet er volkomen normaal uit totdat men het open snijdt. Er is een aanzienlijk aantal tests uitgevoerd om de oorzaak van het zwarte hart te achterhalen in de hoop een methode voor controle te vinden. Ten slotte werd de schimmel Alternaria geïsoleerd als de belangrijkste bron van zwarte hartaandoeningen. Deze schimmel gaat de bloesem in en vervolgens in de resulterende vrucht. Sommige studies suggereren dat de met de schimmel geïnfecteerde bloemen zijn sporen afgeven. Deze sporen kunnen dan beschadigd fruit binnendringen, die zijn doorboord door de doornige takken of anderszins zijn gebarsten. Onderzoek lijkt ook te suggereren dat de ziekte meer fruit treft wanneer er tijdens het bloeiseizoen veel regen is.

    Het infectieproces wordt niet volledig begrepen en het type Alternaria dat tot de infectie leidt, wordt nog steeds geïsoleerd. Lang en kort, er is geen controle voor zwarte hartaandoeningen. Verwijdering van oud fruit uit de boom tijdens het snoeien kan helpen bij het elimineren van de potentiële bron van de schimmel.