Hopplantziekten Behandeling van ziekten die van invloed zijn op hopplanten in tuinen

Slecht gedraineerde grond kan leiden tot schimmelziekten die hop treffen.

Zwarte wortelrot - Een dergelijke ziekte van hopplanten wordt zwarte wortelrot of genoemd Phytophthora citricola. Deze schimmelziekte veroorzaakt waterletsels op de wortels van de planten, zwart of gele bladeren en verwelkende stengels. Deze hopplantenziekte wordt gemakkelijk aangezien voor Verticillium-verwelking of Fusarium-kanker.
Fusarium-koker - Fusarium-canker, of Con-tipziekte, vormt cankers aan de basis van de bine vergezeld door het plotseling verwelken van de bines tijdens de bloei of wanneer de temperaturen stijgen. De bladeren bij de kegeluiteinden worden bruin en de binnenkant van de hopkegel wordt bruin en sterft.
Verticillium verwelken - Verticillium verwelkt veroorzaakt vergeling van het bladweefsel samen met gezwollen bines waarvan het inwendige weefsel verkleurt. Verticillium verwelkt komt het meest voor in stikstofrijke bodems.
Valse meeldauw - Valse meeldauw (Pseudoperonospora humuli) veroorzaakt stompe, broze scheuten. De hop bloeit bruin en krult en de onderkant van de bladeren wordt gevlekt met bruine laesies en een gele halo. De plantschade lijkt veel op die veroorzaakt door een vroege vorst.
Grijze schimmel - Grijze schimmel schimmel, of Botrytis cinerea, creëert kegelvormige laesies die van kleur veranderen in bruin tot donkerbruin. Deze verkleuring kan zich voor de kegeluiteinden over de gehele kegel verspreiden en een grijze, wazige schimmel worden. Grijze schimmelzwam gedijt bij hoge temperaturen in combinatie met een hoge luchtvochtigheid en presenteert zich niet in droge weersomstandigheden.
Echte meeldauw - Echte meeldauw (Podosphaera macularis), zoals de naam al doet vermoeden, ontwikkelt zich witte poederachtige schimmel. De symptomen manifesteren zich eerst als lichtgroene tot gele vlekken op de bovenkant van de bladeren samen met witte vlekken op de stengels en kegels. De scheutgroei is langzaam en de scheuten worden ook bedekt met de witte schimmel. Deze ziekte gedijt bij hoge windomstandigheden en weinig zonlicht.
Kroonrot - Rode kroonrotschimmel, of Phomopsis tuberivora, is een rood tot oranje verkleuring op de binnenste weefsels van de plant. Deze hopplantenziekte resulteert in ongelijke wortelgroei, gele bladeren en klimstelen zonder zijtakken.
Witte schimmel - Witte schimmel, of Sclerotinia verwelkt, laat water doorweekte laesies achter op de stengel onder de grondlijn. Bladeren gele en grijze laesies verschijnen uit het water doorweekte laesies terwijl een witte schimmel op de zieke weefsels verschijnt. Deze ziekte gedijt in omstandigheden van slechte luchtcirculatie en wanneer deze nat en koel is.
Roetzwarte schimmel - Roetachtige schimmel veroorzaakt een platte zwarte laag schimmel op de bladeren en kegels, wat resulteert in verwelkende bines, bladsterfte en verminderde kegelkwaliteit. Deze schimmel groeit op de plakkerige honingdauw achtergelaten door bladluisplagen. Bladluizen voeden zich met de onderkant van hopbladeren, waardoor deze suikerachtige honingdauw in hun kielzog achterblijft, wat op zijn beurt de groei van schimmels bevordert. De behandeling van dit hopplantprobleem betekent dat de bladluizen moeten worden aangepakt met insecticide zeep.
Mozaïekvirus - Een andere door bladluis overgedragen ziekte is het mozaïekvirus of het hopmozaïekvirus, een van de meest schadelijke plantenziekten van hop. Deze ziekte veroorzaakt gele en groene bladvlekken tussen de bladaders en algehele groeiachterstand.

Het behandelen van hopplantproblemen die van nature schimmels zijn, vereist het gebruik van een fungicide. Om ook meeldauw te dwarsbomen, houdt u de onderste delen van de hoptuin onkruid en snoeit u terug om licht en lucht te laten binnendringen. Het gebruik van druppelirrigatie kan nuttig zijn, omdat veel van de schimmelziekten worden bevorderd door natte omstandigheden op bladeren en bines.