Ziekten van pompoenen Leer meer over pompoenziekten en -behandelingen

Het is belangrijk om zo snel mogelijk alle ziekten te identificeren die het pompoengewas aantasten. Door vroege detectie kunt u de symptomen vroeg behandelen en hopelijk het gewas redden. Het is nuttig om niet alleen de symptomen van infectieziekten te herkennen, maar ook om te weten hoe deze zich verspreiden en overleven. Ziekten die pompoenen aantasten, kunnen in de natuur voorkomen of ziekten van de vrucht zijn. Bladziekte stelt de plant vaak open voor andere infectieziekten en zonnebrand.

Pompoenziekten en behandelingen

Bladziekten van pompoenen treffen vaak pompoengewassen. Meeldauw, valse meeldauw, witte vlek (Plectosporium), gomachtige stengelziekte en anthracnose zijn de meest voorkomende boosdoeners van de bladziekte.

Echte meeldauw

Echte meeldauw lijkt precies op hoe het klinkt. Voor het eerst gezien op het onderste bladoppervlak, is poederachtige meeldauw een witte "poederachtige" bedekking van sporen die van het onderste bladoppervlak naar het bovenste bewegen en uiteindelijk de pompoenplanten ontbladeren. Sporen overleven tussen de bodem en gewasresten en worden via wind verspreid.

Het is een van de gemakkelijkste ziekten om te identificeren en, in tegenstelling tot andere bladziekten, heeft de neiging om in ernst toe te nemen tijdens periodes van droog weer. Om poederachtige meeldauw te bestrijden, roteer met niet-cucurbit gewassen en behandel met fungicide bij het eerste teken.

Valse meeldauw

Valse meeldauw wordt gezien als laesies op het bovenoppervlak van het gebladerte. Aanvankelijk zijn de laesies gele vlekken of hoekige, met water doordrenkte gebieden. De laesies worden necrotisch naarmate de ziekte vordert. Koele, natte omstandigheden bevorderen deze ziekte. Nogmaals, de sporen zijn verspreid via wind.

Breed spectrum fungiciden zijn enigszins effectief tegen valse meeldauw. Het planten van vroege seizoenvariëteiten kan ook de kans verkleinen dat valse meeldauw het gewas infiltreert, omdat de ziekte over het algemeen vaker voorkomt laat in het groeiseizoen wanneer de omstandigheden koel zijn en regens waarschijnlijker zijn.

Anthracnose, witte stip, Gummy stengelziekte

Anthracnose begint als kleine, lichtbruine vlekken met een donkere marge die uitzet naarmate het vordert. Uiteindelijk ontwikkelen de bladeren kleine gaatjes en kunnen vruchten ook laesies vertonen.

Witte vlek of Plectosporium, verschijnt ook als tan spindelvormige laesies op het oppervlak van de bladeren. Fruit kan aangetast raken en kleine witte vlekken vertonen die meer cirkelvormig zijn dan de ruitvormige bladletsels.

Gummy stengelziekte treft de meeste komkommers en wordt door beide veroorzaakt Didymella bryoniae en Phoma cucurbitacearum. Deze ziekte komt het meest voor in de zuidelijke Verenigde Staten.

Fungicide-toepassingen bij het eerste teken van een van deze ziekten zullen helpen bij het verminderen en bestrijden ervan.

Aanvullende ziekteproblemen met groeiende pompoenen

Zwarte rot

Zwarte rot veroorzaakt door Didymella bryoniae, dezelfde schimmel die gomachtige stengelziekte veroorzaakt en resulteert in grote grijze vlekken op het fruit die zwarte gerotte gebieden worden. Warme, vochtige zomeravonden geven de voorkeur aan zwarte rot. Sporen worden verspreid door water en wind.

Er zijn geen ziektebestendige variëteiten. Het is onvoldoende om deze pompoenziekte alleen met culturele controle te behandelen. Combineer gewasrotatie, planten van niet-gevoelige gewassen, grondbewerking en braakliggende gebieden met een geschiedenis van de ziekte met chemische controle. Fungiciden moeten worden aangebracht met tussenpozen van 10 tot 14 dagen, te beginnen wanneer de wijnstokken een zware bladerdak hebben.

Fusarium kroonrot

Hoewel de namen vergelijkbaar zijn, staat fusarium kroonrot niet in verband met fusarium verwelken. Wilting is een teken van kroonrot samen met vergeling van de hele plant. Over een periode van 2- tot 4 weken vervalt de plant uiteindelijk. Bladeren worden gemarkeerd met water doordrenkte of necrotische gebieden, terwijl fruitsymptomen variëren, afhankelijk van de fusarium pathogeen.

Nogmaals, de sporen overleven lang in de grond en worden verspreid door het gebruik van landbouwmachines. Er zijn geen ziektebestendige variëteiten. Gewasrotatie vertraagt ​​de fusariumpathogene populatie. Er zijn geen chemische controles voor deze ziekte.

Sclerotinia rot

Sclerotinia-rot is een koele seizoenziekte die veel soorten groenten treft. De ziekteverwekker produceert sclerotia die voor onbepaalde tijd in de bodem kunnen overleven. Koele temperaturen en hoge relatieve luchtvochtigheid bevorderen de ontwikkeling van een witte, katoenachtige schimmel rond met water doordrenkte besmette gebieden. Zwarte sclerotia groeien onder de schimmel en zijn zo groot als watermeloenzaden.

De hele plant, inclusief het fruit, rot. Sporen worden verspreid door de wind. Er zijn geen ziektebestendige pompoenrassen. Fungiciden kunnen effectief zijn indien toegepast op jonge planten.

Phytophthora-plaag

Phytophthora-plaag is een ernstige ziekte die wordt veroorzaakt door een schimmelpathogeen die voor onbepaalde tijd in de grond kan verblijven en zich snel kan verspreiden. Primaire symptomen kunnen worden bekeken op het fruit en verspreiden zich naar de wijnstokken. Een zachte rot gecombineerd met een groter wordend gebied van witte, katoenachtige schimmel. Het treft ook veel andere gewassen.

Phytophthora-plaag is het ernstigst wanneer de late zomer koel en nat is. Sporen worden verspreid door waterspatten, wind en gebruik van apparatuur. Er zijn geen ziektebestendige variëteiten van pompoen. Gewasrotatie kan de ernst van de ziekte voor toekomstige gewassen verminderen en planten in bodem die slecht afvoert of neigt naar stilstaand water vermijden. Fungicide-toepassingen kunnen verliezen verminderen.

Bacteriële fruitvlek

Bacteriële fruitvlek komt veel voor bij pompoenen en andere pompoen. Het presenteert zich als kleine laesies op het fruit. Het gebladerte heeft kleine, donkere, hoekige laesies, maar ze zijn moeilijk te detecteren. Fruitlaesies komen voor in clusters en zijn korstachtig. Ze worden groter en worden blaren die uiteindelijk afvlakken.

Bacteriën worden verspreid in aangetaste gewasresten, besmet zaad en waterspatten. Roteer gewassen met niet-cucurbit gewassen. Breng koperspray aan tijdens de vroege vorming van het fruit om de incidentie van bacteriële fruitvlekken te verminderen.

virussen

Er zijn ook een aantal virale ziekten zoals komkommermozaïekvirus, papaja-ringvlekvirus, squashmozaïekvirus en courgettegeelmozaïekvirus die pompoenen kunnen aantasten.

Bladeren van met virus geïnfecteerde planten hebben de neiging om gevlekt en vervormd te zijn. Planten die vroeg in de ontwikkeling of nabij of vóór de bloeitijd worden geïnfecteerd, worden het zwaarst getroffen en produceren minder fruit. Fruit dat zich ontwikkelt, is vaak misvormd. Als de plant is geïnfecteerd nadat de pompoenen de volledige grootte hebben bereikt, heeft dit zelden effect op de kwaliteit van het fruit.

Virussen overleven in wietgastheren of worden verspreid via insectenvectoren, meestal bladluizen. Late pompoenen hebben een grotere kans om besmet te raken met een virus, dus plant vroege rijpende variëteiten. Houd het gebied wied om de kans op infectie te verminderen.