Maïsoorrotbehandeling Hoe oorrot in maïs onder controle te houden
Gewoonlijk worden maïsrotrotziekten bevorderd door koele, natte omstandigheden tijdens het zomen en vroege ontwikkeling wanneer de oren vatbaar zijn voor infecties. Schade veroorzaakt door weersomstandigheden, zoals hagel en insectenvoeding, opent de maïs ook voor schimmelinfecties.
Er zijn drie hoofdtypen oorrot in maïs: Diplodia, Gibberella en Fusarium. Elk verschilt in het soort schade dat ze veroorzaken, de toxines die ze produceren en de omstandigheden die de ziekte cultiveren. Aspergillus en Penicillium zijn in sommige staten ook geïdentificeerd als oorrot in maïs.
Algemene maïsoorrotinfo
De kaf van geïnfecteerde korenaren is vaak verkleurd en wordt eerder afgebroken dan niet-geïnfecteerde maïs. Meestal wordt schimmelgroei op de kaf gezien nadat ze zijn geopend. Deze groei varieert in kleur afhankelijk van de ziekteverwekker.
Oorrotziekten kunnen aanzienlijke verliezen veroorzaken. Sommige schimmels blijven groeien in opgeslagen graan waardoor het onbruikbaar kan worden. Zoals gezegd, bevatten sommige schimmels mycotoxines, hoewel de aanwezigheid van oorrot niet noodzakelijkerwijs betekent dat mycotoxines aanwezig zijn. Testen door een gecertificeerd laboratorium moet worden uitgevoerd om te bepalen of de geïnfecteerde oren toxines bevatten.
Symptomen van oorrotziekten bij maïs
Diplodia
Diplodia oorrot is een veel voorkomende ziekte die overal in de maïsgordel wordt aangetroffen. Het komt voor wanneer de omstandigheden van half juni tot half juli nat zijn. De combinatie van het ontwikkelen van sporen en zware regenval vóór het kwasten verspreidt gemakkelijk de sporen.
Symptomen zijn onder meer een dikke witte schimmelgroei op het oor vanaf de basis tot de punt. Naarmate de ziekte vordert, verschijnen er kleine geïnfecteerde reproductieve structuren van zwarte schimmels op geïnfecteerde korrels. Deze structuren zijn ruw en voelen aan als schuurpapier. Oren die besmet zijn met Diplodia zijn verdacht lichtgewicht. Afhankelijk van wanneer de maïs is geïnfecteerd, kan het hele oor worden aangetast of slechts enkele korrels.
Gibberella
Gibberella (of Stenocarpella) oorrot is ook waarschijnlijker wanneer de omstandigheden een week of zo nat zijn na het silken. Deze schimmel komt binnen via het zijden kanaal. Warme, milde temperaturen bevorderen deze ziekte.
Veelzeggende tekenen van Gibberella-oorrot zijn een witte tot roze schimmel die het oordopje bedekt. Het kan mycotoxinen produceren.
Fusarium
Fusarium-oorrot komt het meest voor in velden die zijn beschadigd door vogels of insecten.
In dit geval hebben korenaren geïnfecteerde korrels verspreid over gezond ogende korrels. Witte schimmel is aanwezig en af en toe worden de geïnfecteerde korrels bruinachtig met lichte strepen. Fusarium kan de mycotoxinen fumonisine of vomitoxine produceren.
aspergillus
Aspergillus-oorrot, in tegenstelling tot de vorige drie schimmelziekten, treedt op na heet, droog weer tijdens de laatste helft van het groeiseizoen. Maïs die door droogte wordt gestrest, is het meest vatbaar voor Aspergillus.
Nogmaals, gewonde maïs wordt meestal aangetast en de resulterende schimmel kan worden gezien als groenachtig gele sporen. Aspergillus kan de mycotoxine aflatoxine produceren.
Penicillium
Penicillium-oorrot wordt gevonden tijdens opslag van het graan en wordt bevorderd door een hoog vochtgehalte. Gewonde kernels lopen meer kans om geïnfecteerd te raken.
Schade wordt gezien als een blauwgroene schimmel, meestal op de uiteinden van de oren. Penicillium wordt soms aangezien als oorrot van Aspergillus.
Behandeling van maïsoorrot
Veel schimmels overwinteren op gewasresten. Om oorrotziekten te bestrijden, moet u gewasresten opruimen of graven. Draai ook aan het gewas, waardoor de maïsafval kan afbreken en de aanwezigheid van de ziekteverwekker vermindert. In gebieden waar de ziekte endemisch is, plantresistente variëteiten van maïs.
