Wat is Engelse meidoorn - hoe Engelse meidoornbomen te kweken

Engelse meidoorn, of Crataegus laevigata, is een kleine tot middelgrote boom afkomstig uit Europa en Noord-Afrika. Het groeit meestal tot 15 tot 25 voet (4,5 tot 7,5 m.), Met een vergelijkbare spreiding. De boom heeft gelobde, groene bladeren en aantrekkelijke schors vergelijkbaar met die van een appelboom. De takken van de meeste soorten zijn netelig. Engelse meidoorn is aangepast aan USDA-zones 4b tot 8.

Engelse meidoorns worden vaak gebruikt als straatbomen en in stedelijke landschappen, omdat ze bestand zijn tegen slechte lucht- en bodemgesteldheid en met succes kunnen worden gekweekt, zelfs waar de wortels beperkt blijven tot relatief kleine ruimtes. Ze worden ook gekweekt als bonsai of leibomen.

Overvloedige bloemen in wit, roze, lavendel of rood verschijnen in de lente aan de boom, gevolgd door klein rood of oranje fruit. Soorten gefokt voor specifieke bloemkleuren of met dubbele bloemen zijn beschikbaar.

Hoe Engelse meidoorn te kweken

Het kweken van Engelse meidoorns is eenvoudig. Zoals alle meidoornbomen, kunnen ze een breed scala aan bodem-pH en vochtcondities verdragen, hoewel de bomen geen zoutspray of zoute grond verdragen.

Let er bij het kiezen van een plek voor de boom op dat gevallen fruit geen overlast veroorzaakt. Deze bomen groeien relatief langzaam, maar ze leven 50 tot 150 jaar. Voor optimale Engelse meidoornverzorging, plant in goed doorlatende grond in de zon tot lichte schaduw en geef regelmatig water. Gevestigde bomen kunnen echter droge omstandigheden verdragen.

Engelse meidoornbomen zijn vatbaar voor verschillende ziekten, waaronder bladziekte en bladvlek, en ze zijn vatbaar voor vuurziekte en sommige andere ziekten die appels aantasten. Sommige cultivars, zoals 'Crimson Cloud', kunnen zich tegen bladziekten verzetten. Bladluizen, kantwantsen en verschillende andere insecten kunnen het gebladerte aantasten.

Hopelijk helpt deze Engelse meidoorninfo u om te beslissen of deze boom geschikt is voor uw eigendom.