Islamitische tuinplanten Islamitische tuinen en landschappen creëren
Woestijnomstandigheden en schaarse vegetatie domineren een groot deel van het Midden-Oosten en West- tot Zuidoost-Azië. Het gebrek aan water en de dringende zon, wind en hitte vereisen surcease en beschutting tegen het constante weer. Ommuurde tuinen gevuld met bomen, waterpartijen, fruit en bloemen waren het antwoord op deze behoefte en verheerlijkte God ook door de gelovigen te omringen met Zijn rijkdom.
In deze serene tuinen konden moslims nadenken over en mediteren over de natuur in vrede en sereniteit. Sommige moslimtuinen bestaan nog steeds en hebben vergelijkbare kenmerken als de voorbeelden uit de vroege 7e tot 16e eeuw van de kunstvorm.
Oude beschavingen eerden God met allerlei soorten kunst. Het bouwen van een islamitisch tuinparadijs was een manier om God te eren en te genieten van de schoonheid die Hij hun had gegeven. De tuinen bevatten elementen die specifiek in de Koran worden genoemd, samen met elementen die zijn geleend uit Aziatische en Europese tuintradities.
Het creëren van islamitische tuinen en landschappen rond landgoederen en paleizen verbeterde de gebouwen en de levensstijl van degenen die er woonden, maar zorgde ook voor gemeenschappelijke terreinen met speelvelden en culturele activiteiten. Islamitische tuinplanten werden vaak uit andere landen binnengebracht, maar een deel van de flora was inheems en werd gekweekt voor maximaal effect.
De meeste islamitische tuinen bevatten binnenplaatsen, paden, fonteinen en speelplekken. Sommigen hadden zelfs dierentuinen en renbanen. Een element dat niet wordt gezien is beeldhouwwerk omdat de Koran dergelijke kunstwerken strikt verbiedt. De waterwegen hielpen de planten irrigeren, maar zorgden ook voor dimensie en geluid in de tuin. Vaak bevatte de tuin een kiosk, die een kleine semi-open structuur of zelfs een gesloten, dicht versterkt bouwwerk kon zijn.
Islamitische tuinplanten inbegrepen:
- Dadelpalmen
- Andere inheemse palmen
- meloenen
- Geënte fruitbomen
- kruiden
- Andere bomen en vegetatie
Het creëren van islamitische tuinen en landschappen
Water was niet alleen het leven, maar ook een symbool van rijkdom en voorspoed in de oude islam. De droge locaties van veel beoefenaars van de religie betekenden dat water een waardevol goed was. Tuinen met waterwegen en functies domineerden het thema en creëerden niet alleen oases van schaduw, vochtigheid en kalmte, maar brachten praktisch het landschap water.
De islamitische tuin is meestal ontworpen als een "viervoudig", dat is waar het land is verdeeld in vierkanten door kanalen van water. In het ideale geval werd het islamitische tuinparadijs op elk plein gevonden, ongeacht hoe groot of klein.
Door eerst de paden en waterwegen te schetsen, kan de moderne tuinman de islamitische tuinstijl nabootsen. Zodra deze basiselementen zijn gelegd, binden het planten van hoge schaduwbomen, fruitbomen, struiken en lager aantrekkelijke bloeiende planten de andere bestaande functies.
