Holoparasitaire informatie - Meer informatie over holoparasitaire planten in tuinen
Tijd doorbrengen in de tuin betekent meer kennis maken met enkele van de minder bescheiden bewoners die erin zitten. Je leert welke planten onkruiden zijn, welke nuttige bodembedekkers zijn en, als je geluk hebt, welke holoparasitaire planten zijn. Met alles in het leven bevat het plantenrijk een klein segment (ongeveer 4.400 soorten) bloeiende planten die geen of al hun eigen voedsel produceren. Deze holoparasitische informatie helpt je ze beter te herkennen wanneer je door het tuinpad wandelt.
Holoparasitische planten in de tuin zijn misschien wel de minst voor de hand liggende bewoners, maar ze kunnen een grote impact hebben. Deze planten zijn volledig afhankelijk van waardplanten om te overleven, door hun xyleem en floëem aan te boren en toegang te krijgen tot water, mineralen en andere organische producten. Holoparasitische planten fotosynthetiseren niet, maar ze bloeien en hebben vaak bladeren die zijn teruggebracht tot schubben en succulente stengels. Parasitaire planten zoals deze hechten zich vast aan hun gastheer met behulp van een gespecialiseerde structuur genaamd de haustorium, die altijd een vitale structuur is in holoparasieten.
Holoparasitische planten in tuinen kunnen ofwel strikt als parasieten fungeren, voedingsstoffen stelen en niets teruggeven, maar ook hun gastheren niet ernstig verwonden, of ze kunnen zich als ziekteverwekkers gedragen. Plantenfamilie Hydnoraceae, bijvoorbeeld, bestaat vaak naast hun plantgastheren. Andere holoparasieten, zoals dodder, hechten zich aan en doden een breed scala aan waardplanten - op deze manier gedragen ze zich zowel als een parasiet als een pathogeen.
Deze twee soorten holoparasitaire planten hebben de neiging om een vrij simplistisch beeld te creëren, omdat in werkelijkheid sommige strikt parasitaire planten per ongeluk hun gastheren kunnen doden en sommige pathogene planten kunnen worden weerstaan door genetisch sterke gastheren.
Andere soorten holoparasitaire planten zijn onder meer:
- schubwortel
- Klavervreter
- Beechdrop
- Squawroot
Holoparasitaire planten versus vleesetende planten
Hoewel het lijkt alsof holoparasitaire planten en vleesetende planten veel gemeen hebben, zijn ze echt heel verschillende wezens. Waar holoparasitaire planten zich hechten aan andere planten, vaak zonder zelfs de moeite te nemen om wortels of bladeren te produceren, wortelen vleesetende planten beide in hun omgeving en produceren kleine en vaak wasachtige bladeren voor fotosynthese.
Holoparasieten produceren geen van hun eigen voedsel. Vleesetende planten produceren daarentegen al hun eigen voedsel, maar leven in voedingsarme omgevingen en moeten als zodanig enkele van hun meest vitale bouwstenen krijgen door dieren op te lossen die zijn gelokt en gevangen met behulp van verschillende vallen.
In zekere zin zijn holoparasitaire planten en vleesetende planten complete tegenpolen. Ze gedijen allebei in gebieden waar veel planten het moeilijk zouden hebben, maar hoe ze het doen is totaal anders. Holoparasieten werken alleen hard genoeg om een gastheer te vinden; vleesetende planten werken elke dag om nietsvermoedende insecten en kleine dieren te lokken en te vangen.
