Wat is suiker Appel Fruit Kun je suikerappels verbouwen

Suikerappels (Annona squamosa) zijn de vruchten van een van de meest geteelde Annonabomen. Afhankelijk van waar je ze vindt, hebben ze een overvloed aan namen, waaronder sweetsop, vlaappel en de apropos geschubde vlaappel.

De suikerappelboom varieert in hoogte van 10-20 voet met een open gewoonte van onregelmatige, zigzaggende twijgen. Loof is afwisselend, saai groen aan de bovenkant en lichtgroen aan de onderkant. Verpletterde bladeren hebben een aromatische geur, net als de geurende bloemen die enkelvoudig of in clusters van 2-4 kunnen zijn. Ze zijn geelgroen met een lichtgeel interieur gedragen door lange hangende stengels.

Vrucht van suikerappelbomen is ongeveer 2,5 tot 4 centimeter lang. Elk fruitsegment bevat meestal een ½-inch lang zwart tot donkerbruin zaad, waarvan er maximaal 40 per suikerappel kunnen zijn. De meeste suikerappels hebben een groene schil, maar een donkerrode variëteit wordt steeds populairder. Fruit rijpt 3-4 maanden na de bloei in het voorjaar.

Sugar Apple-informatie

Niemand weet precies waar suikerappels vandaan komen, maar ze worden meestal gekweekt in tropisch Zuid-Amerika, Zuid-Mexico, West-Indië, Bahama's en Bermuda. De teelt is het meest uitgebreid in India en is razend populair in het binnenland van Brazilië. Hij wordt in het wild gevonden in Jamaica, Puerto Rico, Barbados en in de drogere regio's van Noord-Queensland, Australië.

Het is waarschijnlijk dat Spaanse ontdekkingsreizigers zaden uit de Nieuwe Wereld naar de Filippijnen brachten, terwijl de Portugezen de zaden vóór 1590 naar Zuid-India hebben gebracht. In Florida werd een 'pitloze' variëteit, 'Seedless Cuban', geïntroduceerd voor de teelt in 1955. Het heeft overblijfselen en heeft een minder ontwikkelde smaak dan andere cultivars, voornamelijk als nieuwigheid gekweekt.

Suiker Appel Gebruikt

De vrucht van de suikerappelboom wordt uit de hand gegeten, scheidt de vlezige segmenten van de buitenste schil en spuwt de zaden eruit. In sommige landen wordt de pulp geperst om de zaden te verwijderen en vervolgens toegevoegd aan ijs of gecombineerd met melk voor een verfrissende drank. Suikerappels worden nooit gekookt gekookt.

De zaden van de suikerappel zijn giftig, net als de bladeren en de schors. Poederzaden of gedroogd fruit zijn in India zelfs als visgif en insecticide gebruikt. Er is ook een zaadpasta op de hoofdhuid geplakt om mensen van luizen te bevrijden. De olie uit de zaden is ook gebruikt als een pesticide. Omgekeerd heeft de olie van suikerappelbladeren een geschiedenis van gebruik in parfums.

In India worden de geplette bladeren gesnoven om hysterie en flauwvallen te behandelen en lokaal op wonden aangebracht. Een bladafkooksel wordt in heel tropisch Amerika gebruikt om een ​​veelheid aan symptomen te behandelen, evenals de vrucht.

Can You Sugar Apple Trees?

Suikerappels hebben een tropisch tot bijna tropisch klimaat nodig (73-94 graden F. of 22-34 C.) en zijn niet geschikt voor de meeste gebieden van de Verenigde Staten, met uitzondering van sommige delen van Florida, hoewel ze koud verdragen tot 27 graden F. (-2 C.). Ze gedijen in droge gebieden behalve tijdens de bestuiving waar een hoge luchtvochtigheid een belangrijke factor lijkt te zijn.

Dus kun je een suikerappelboom kweken? Als u zich binnen dat klimaatbereik bevindt, ja. Suikerappelbomen doen het ook goed in containers in kassen. De bomen doen het goed in verschillende bodems, mits ze een goede afwatering hebben.

Bij het kweken van suikerappelbomen is de verspreiding meestal van zaden die 30 dagen of langer kunnen duren om te ontkiemen. Om de kiemkracht te bespoedigen, scarificeer je de zaden of laat je ze 3 dagen weken voordat je ze plant.

Als je in een tropische zone woont en je suikerappels in de grond wilt planten, plant je ze in de volle zon en op 15-20 voet afstand van andere bomen of gebouwen.

Voed jonge bomen elke 4-6 weken tijdens het groeiseizoen met een complete bemesting. Breng een laag van 2 tot 4 inch mulch aan rond de boom tot op 6 inch van de stam om vocht vast te houden en de bodemtemperatuur te regelen.