Soorten druivenhyacinten Druivenhyacintrassen voor de tuin
Druivenhyacint (Muscari armeniacum) is een overblijvende bol die in het voorjaar bloeit. Het is een lid van de familie Liliaceae (lelie) en komt oorspronkelijk uit Zuidoost-Europa. De algemene naam verwijst naar de kleine, klokvormige, clusters van kobaltblauwe bloemen die op een tros druiven lijken. De botanische naam van Muscari komt uit het Grieks voor musk en is een toespeling op de zoete, aromatische geur die door de bloemen wordt uitgestoten.
De meeste druivenhyacintvariëteiten zijn vorstbestendig, bijenaantrekkers en naturaliseren zich gemakkelijk in het landschap. Sommige mensen vinden dit vermogen om zich te vermenigvuldigen invasief, maar deze kleine schoonheden zijn zo veerkrachtig, ik trek er gewoon die eruit die naar mijn mening afdwalen naar gebieden waar ze niets aan hebben. Omgekeerd is een massieve stand van druivenhyacintbollen een opvallende tuinfunctie. In feite is een van de meest gefotografeerde scènes in de Keukenhof-tuinen in Nederland een dichte beplanting van M. armeniacum toepasselijk genoemd de Blauwe Rivier.
Druivenhyacint is winterhard in USDA-zones 3-9 (behalve M. latifolium, die het beste doet in USDA-zones 2-5) en niet kan worden aangebracht in vrijwel elke grondsoort, maar de voorkeur geeft aan goed doorlatende, zandige, alkalische bodems in de volle zon. Deze kleine planten (4-8 inch lang) produceren een tot drie bloemstengels beladen met 20-40 bloemen per stengel.
Plant de bollen in de herfst en plaats ze 3-4 inch diep en 2 inch uit elkaar. Een opname van botmeel bij het planten en opnieuw na de bloei zal de algehele gezondheid van de planten verbeteren. Geef goed water tijdens actieve groei en bloei en verminder zodra het gebladerte begint terug te sterven.
Soorten druivenhyacinten
De meest voorkomende druivenhyacintvariëteiten zijn die van M. armeniacum en M. botryoides.
M. armeniacum is favoriet vanwege zijn kracht en grotere bloei M. botryoides is gewenst als de meest koude winterharde onder de hyacinten en omvatten:
- 'Album', dat een witte bloem heeft
- 'Blue Spike', met dubbele blauwe bloemen
- 'Fantasiecreatie', ook met dubbelblauwe bloemen die mogelijk groen worden naarmate de bloesem ouder wordt
- 'Saffier', met zijn langduriger blauwe bloesems
- 'Superstar', met maagdenpalm blauwe roosjes getint met wit
Naast deze meer voorkomende druivenhyacinten zijn er nog een aantal andere variëteiten.
- M. azureum is een kleine, 4- tot 6-inch briljante blauwe bloomer. Er is ook een witte cultivar genaamd Alba.
- M. comosum wordt ook kwastjehyacint genoemd in verwijzing naar de vorm van de kolom met bloemen. Deze grotere variëteit groeit tot 8-12 inch en produceert bloesems van paarsachtig bruin.
- M. latifolium zal ongeveer een voet hoog worden en is inheems in de Turkse dennenbossen. Het produceert een enkel blad en tweekleurige bloemen van lichtblauw op de bovenkant en donkerblauw-zwarte roosjes aan de onderkant van de bloemenkolom.
- M. plumosum, of verenhyacint, heeft paarsblauwe bloemen die veel lijken op een gevederde pluim.
Welke variëteit aan druivenhyacint u ook kiest, ze zullen een prachtige pop van kleur toevoegen aan de anders zo saaie tuin in het vroege voorjaar. Als je ze toestaat om zich te vermenigvuldigen, zullen opeenvolgende jaren een tapijt van blauw brengen en is het vooral leuk als het zich onder bomen en struiken mag naturaliseren. Druivenhyacinten vormen ook mooie snijbloemen en zijn gemakkelijke bloembollen om binnenshuis te dwingen voor zelfs eerdere kleurrijke bloemen.
