Startpagina » Siertuinen » De geschiedenis en cultuur van de groene roos

    De geschiedenis en cultuur van de groene roos

    Veel mensen kennen deze prachtige roos als de Groene Roos; anderen kennen haar als Rosa chinensis viridiflora. Deze geweldige roos wordt door sommigen bespot en door haar uiterlijk vergeleken met een Canadese distelwiet. Toch zullen degenen die genoeg geven om in haar verleden te graven blij en verbaasd wegkomen! Ze is echt een unieke roos die net zo goed wordt geëerd en hoog in het vaandel staat als, zo niet meer, dan elke andere roos. Er wordt gezegd dat haar lichte geur peperig of kruidig ​​is. Haar bloei bestaat uit groene kelkbladen in plaats van wat we op andere rozen kennen als hun bloemblaadjes.

    Geschiedenis van de groene roos

    De meeste Rosariërs zijn het daarmee eens Rosa chinensis viridiflora verscheen voor het eerst in het midden van de 18e eeuw, misschien al in 1743. Er wordt aangenomen dat ze is ontstaan ​​in het gebied dat later China werd genoemd. Rosa chinensis viridiflora wordt gezien in sommige oude Chinese schilderijen. Eens was het verboden voor iedereen buiten de Verboden Stad om deze roos te laten groeien. Het was letterlijk het enige eigendom van de keizers.

    Het was pas rond het midden van de 19e eeuw dat ze aandacht begon te krijgen in Engeland en in sommige andere gebieden over de hele wereld. In 1856 bood de United Kingdom Company, bekend als Bembridge & Harrison, deze echt speciale roos te koop aan. Haar bloemen zijn ongeveer 1 ½ inch over of ongeveer de grootte van golfballen.

    Deze speciale roos is uniek omdat hij ook aseksueel is. Het maakt geen stuifmeel of zet heupen; daarom kan het niet worden gebruikt bij het hybridiseren. Elke roos die misschien miljoenen jaren heeft kunnen overleven, zonder de hulp van de mens, moet echter worden gekoesterd als een rozenschat. Werkelijk, Rosa chinensis viridiflora is een prachtig uniek rozenras en een die een ereplaats moet hebben in een rozenbed of rozentuin.

    Mijn dank aan mijn Rosarian vrienden Pastor Ed Curry voor zijn foto van de verbazingwekkende Green Rose, evenals zijn vrouw Sue voor haar hulp bij de informatie voor dit artikel.