Quandong-fruitbomen - Tips voor het kweken van Quandong-fruit in tuinen

Wat is een quandongboom? Quandong fruitbomen zijn inheems in Australië en variëren in grootte van 7 tot 25 voet in hoogte. Het kweken van quandongfruit wordt gevonden in de semi-aride gebieden van Zuid-Australië en is tolerant voor zowel droogte als zoutgehalte. Bomen hebben hangend, leerachtig, licht grijsgroen gebladerte. Van oktober tot maart verschijnen er onbeduidende groenachtige bloesems in clusters.

Quandong is eigenlijk de naam van drie wilde struikvruchten. Desert Quandong (Santulum acuminatum), ook bekend als zoete quandong, is de vrucht waarover hier wordt geschreven, maar er is ook blauwe quandong (Elaeocarpus grandis) en bittere quandong (S. murrayannum). Zowel woestijn als bittere quandong zijn van hetzelfde geslacht, dat van de sandelhout, terwijl blauwe quandong niet verwant is.

Desert quandong is gecategoriseerd als een niet-verplichte wortelparasiet, wat betekent dat de boom de wortels van andere bomen of planten gebruikt om zijn voeding te vergaren. Dit maakt het kweken van quandongfruit moeilijk commercieel te kweken, omdat er geschikte gastheerplanten moeten worden gecoplant tussen de quandong.

Gebruikt voor Quandong

Quandong is een oud exemplaar dat dateert van minstens 40 miljoen jaar geleden en werd gewaardeerd door de inheemse Aboriginals vanwege de felrode, lange centimeter lange vrucht. Het kweken van quandongfruit kan tegelijkertijd met bloesem aanwezig zijn, wat een lang oogstseizoen voor zijn rekening neemt. Quandong ruikt naar droge linzen of bonen als het licht gefermenteerd is. De vrucht smaakt zowel mild zuur als zout met verschillende zoetigheden.

Fruit wordt geplukt en vervolgens gedroogd (tot 8 jaar!) Of geschild en gebruikt om lekkernijen zoals jam, chutneys en taarten te maken. Er zijn andere toepassingen voor quandong anders dan als voedselbron. Inheemse mensen hebben het fruit ook gedroogd om te gebruiken als versiering voor kettingen of knopen, evenals speelstukken.

Tot 1973 was quandongfruit de exclusieve provincie van de Aboriginals. In de vroege jaren '70 begon de Australian Rural Industries Research and Development Corporation echter het belang van dit fruit als een inheems voedselgewas te onderzoeken en het potentieel voor teelt voor distributie naar een groter publiek..