Startpagina » Siertuinen » Hydrilla Management Tips voor het bestrijden van Hydrilla-onkruiden

    Hydrilla Management Tips voor het bestrijden van Hydrilla-onkruiden

    Hydrillabeheer is de verantwoordelijkheid van vijver- en meerbewoners. Wat is hydrilla? De plant wordt vaak verward met onze inheemse Elodea, maar het heeft een of meer tanden aan de onderkant van de hoofdnerf. Dit geeft de plant een ruw gevoel wanneer je je hand over de lengte van de stengel sleept.

    De plant is inheems in Afrika, Australië en delen van Azië, maar is erin geslaagd om veel gebieden van onze inheemse flora hier in de VS over te nemen. De plant is de grootste zorg in de zuidelijke staten, maar is erin geslaagd om in kleine populaties naar de westelijke regio's te migreren . Het is ook ontdekt in sommige regio's in het noorden en het Midwesten.

    Identificatie is de eerste stap naar uitroeiing. Hydrilla is een vaste plant met dichte matten van stengels die in water groeien van meer dan 20 voet diep. Stengels zijn slordig en talrijk, drijvend in een kluwen op het oppervlak van het water. Bladeren zijn smal met wat karteling, 1/8 tot 3/8 inch lang en hebben stekels aan de onderkant van de hoofdnerf.

    Deze plant reproduceert door zaad dat op het water wordt gedragen maar ook door fragmentatie. Elk klein stukje van de afgebroken plant heeft de capaciteit om een ​​andere plant te worden. In gebieden met waterrecreatie worden planten consequent verscheurd om het probleem te bestendigen.

    Een positieve noot van hydrilla plantinformatie is de bijdrage als habitat voor vissen en dieren. Aanvankelijk heeft de plant gunstige effecten op visgebieden, maar na verloop van tijd ondersteunen de lage zuurstofgehaltes in de matten de groei van lokale dieren niet.

    Hoe Hydrilla te doden

    Water- en natuurbeheerders hebben ontdekt hoe moeilijk hydrillabeheer kan zijn. Dit komt door het gemak van verspreiding en reproductie. Het bestrijden van hydrilla-onkruid is een punt van zorg in het grootste deel van de Verenigde Staten en is in sommige regio's een economisch probleem geworden.

    Al in de jaren tachtig werd $ 49 miljoen uitgegeven aan hydrillabeheer. Het aantal is sindsdien toegenomen totdat plagen een budgettaire last zijn geworden in die plaatsen met de hoogste populaties van de plant. Het is nu bekend dat koudetolerantie een ander aspect is van hydrilla plantinformatie, een detail dat beheer nog uitdagender maakt.

    Methoden voor het beheersen van Hydrilla-onkruiden

    Baggeren en met de hand trekken of trawlen zijn geen effectieve strategieën. Dit komt door het gemak waarmee de plant zich uit kleine fragmenten vestigt. Stamfragmenten met slechts één knoop kunnen wortels en scheuten vormen in slechts een paar dagen.

    Fysieke controle zoals het verlagen van waterniveaus, het toevoegen van waterverf of het bedekken van het oppervlak van het water om licht te verminderen hebben minimaal effect. Uitgelekte vijvers kunnen reageren op korrelige herbiciden die op de modder worden aangebracht om knollen te verwijderen.

    Graskarpers zijn in sommige gebieden geïntroduceerd en zijn efficiënt in het eten en verwijderen van sommige planten.

    Chemische controle is het meest effectief, maar kan niet worden gebruikt waar drinkwater is. Koper, wanneer gemengd met andere herbiciden, is een nuttig hulpmiddel, maar voorzichtigheid is geboden bij vissen.

    Andere chemicaliën zijn diquat, endothall, fluridon en dichlobenil. Elk van deze heeft uitgebreide gevaren en moet worden toegepast door een professional of door het gebruik van goedgekeurde formules die worden aanbevolen voor aquatisch beheer. Pas alle voorzorgsmaatregelen toe en respecteer de instructies met betrekking tot applicatiemethoden en tarieven volledig.