Hellebore Plant Voortplantingsmethoden voor het vermeerderen van een Hellebore plant
Een van de uitstekende bloeiende planten in de late winter tot de vroege lente is de helleboring. Met hun aanhoudende diep gesneden bladeren en zacht getinte bloemen zijn hellebores perfect voor schaduwrijke tot gedeeltelijk schaduwrijke locaties met veel vocht. Hun klokvormige bloemen gaan een maand of langer mee en voegen zachte elegantie aan de plant toe.
De voortplantingsmethoden van Hellebore variëren afhankelijk van de soort. De stinkende hellebores worden het beste vermeerderd met zaad, terwijl oosterse hybriden meestal worden verdeeld om ervoor te zorgen dat nieuwe planten trouw zijn aan de ouder.
Als je niet kunt bepalen welk type plant je hebt, is het misschien het beste om beide soorten helleboring te proberen. Er zijn twee hoofdtypen van de planten: stengelloos, of acaulsecent en gesteeld, of caulescent. De eerste produceert bladeren van de basale groei, terwijl de laatste bladeren van bestaande stengels produceert.
Alleen stengelloze planten kunnen worden verdeeld. Dat zouden de oosterse hybriden zijn, terwijl de stinkende hellebores (Hellebore foetidus of Hellebore argutifolius) presteren het beste als geplaatste exemplaren.
Een helleboring verspreiden door deling is relatief eenvoudig. Bind de bladeren in het vroege voorjaar samen en graaf rond en onder de wortelzone. Gebruik een paar tuinvorken om de wortelstokken voorzichtig te scheiden. Plant elke nieuwe sectie onmiddellijk en zorgen voor gelijkmatig vocht als ze zich vestigen. Ze kunnen een jaar herstel nodig hebben voordat de planten bloeien.
Een Helleborus voortplanten met zaad
Hellebore plantenteelt door zaad resulteert in bloeiende planten vele jaren later dan deling maar is het meest geschikt voor gesteelde variëteiten. In feite zijn veel van deze plantenplanten, en als je de bladeren scheidt, kun je wilde baby's zien groeien onder het grote gebladerte. Dit geeft ons een idee van het soort omgeving dat zaailingen nodig hebben.
De bodem moet rijk zijn aan organisch materiaal, gelijkmatig vochtig maar niet drassig, en zaden hebben weinig licht nodig om te ontkiemen. De vroege lente is de beste tijd om zaad te zaaien. Als je al zaailingen hebt, transplanteer ze dan in het vroege voorjaar in potten of rechtstreeks in een halfschaduwrijke voorbereide tuinbed. Deze zaailingen kunnen variabel zijn wat betreft het soort bloem dat ze produceren, maar het is een avontuur dat veel tuiniers bereid zijn te ondernemen.
Of u nu kiest voor de vermeerdering van helleborensplanten door zaad of deling, nieuwe planten hebben wat extra zorg nodig voor hun eerste jaar buiten. Jonge zaailingen mogen niet naar buiten gaan voordat alle vorstgevaar is verdwenen, maar bewaar ze op een koele locatie, zoals een onverwarmde garage of kas. Houd planten gelijkmatig vochtig maar vermijd drassige grond. Planten mogen niet in de volle zon worden geplaatst, wat de groei vertraagt en bladeren beschadigt.
Gedeelde planten zijn een beetje harder en kunnen in het vroege voorjaar direct in tuingrond gaan wanneer ze worden gescheiden. Voer planten het tweede jaar met een goede tijd vrij korrelige meststof in het voorjaar. Verwijder oude bladeren als ze zich voordoen. Na het eerste jaar buitenshuis zijn hellebores zelfvoorzienend, behalve tijdens droge periodes waar ze extra vocht nodig hebben.
