Guide to Rudbeckia Deadheading - Howhead Dead Eyed Susans Deadhead
Deadheading Black Eyed Susan-bloemen zijn niet nodig, maar kunnen de bloeiperiode verlengen en voorkomen dat de planten overal in uw landschap zaaien. Er zijn ongeveer vijfentwintig inheemse soorten Rudbeckia velden en weiden afdekken in Noord-Amerika.
In de natuur gaan ze efficiënt om met hun voedselvoorziening en onderdak voor vlinders, andere insecten, vogels en kleine dieren, terwijl ze zelf nieuwe generaties Black Eyed Susan-planten zaaien.
Rudbeckia's worden achtergelaten om in het wild te groeien en worden het hele bloeiseizoen bezocht door bestuivers en vlinders zoals fritillaries, checkerspots en swallowtails. In feite gebruiken zilveren checkerspot-vlinders Rudbeckia laciniata als waardplant.
Nadat de bloemen vervagen, veranderen de bloemen in zaad, waar goudvinken, chickadees, boomklevertjes en andere vogels zich tijdens de herfst en winter voeden. Kolonies van Black Eyed Susans bieden ook beschutting voor nuttige insecten, kleine dieren en vogels.
Bloei snijden op Rudbeckia
Hoewel wilde bloementuinen geweldige kleine habitats zijn voor vogels, vlinders en insecten, wil je niet altijd al dat wild naast je voordeur of patio. Black Eyed Susan kan mooie en duurzame spatten van geel aan het landschap toevoegen, maar hun zaad zaait zichzelf gelukkig overal, zo niet doodshoofd.
Snijd vervaagde en verwelkte Black Eyed Susan-bloei gedurende het groeiseizoen af om de plant netjes en onder controle te houden. Rudbeckia deadheading is eenvoudig:
Op Rudbeckia die een enkele bloem op elke stengel groeit, snijd de stengel terug naar de basis van de plant.
Voor Rudbeckia's met meerdere bloemen op een stengel, knipt u gewoon de gebruikte bloemen af.
Snijd Black Eyed Susan in de herfst terug tot ongeveer 4 ”lang of, als je het niet erg vindt om nog een paar Black Eyed Susan-planten te hebben, laat de laatste bloemen gaan zaaien voor de vogels. De zaadkoppen kunnen ook worden gesneden en gedroogd om nieuwe planten te vermeerderen.
