Adenophora Plant Info - Tips voor het verzorgen van Adenophora in de tuin

Er zijn minstens tien soorten Adenophora-lieveheersbeestjes. De meest voorkomende zijn echter paarse lieveheersbeestjes, die blauwe bloemen produceren en groeien in USDA-zones 7 tot 9. Gemeenschappelijke lieveheersbeestjes, met hangende blauwe bloemen, en lieveheersbeestjes, met blauwe of witte hangende bloemen, zijn beide sterkere planten geschikt voor zones 3 tot en met 7.

Lilyleaf lieveheersbeestjes en paarse lieveheersbeestjes bereiken hoogten van 18 tot 24 inch op de vervaldag, terwijl gewone lieveheersbeestjes stevige pieken van 24 tot 36 inch vertonen.

Groeiende valse klok in tuinen

Valse campanula is moeilijk te transplanteren of te verdelen vanwege de lange wortels, maar het is gemakkelijk om uit zaad te groeien in de lente of herfst. Je kunt ook valse campanula propageren door in het late voorjaar stengelstekken van volwassen planten te nemen.

Hoewel het gedeeltelijke schaduw verdraagt, geven Adenophora lieveheersbeestjes de voorkeur aan volledig zonlicht. Gemiddelde, goed doorlatende grond is geschikt voor de meeste soorten.

Hoe zorg je voor Adenophora Ladybells

De zorg voor lieveheersbeestjes is niet betrokken, maar hier zijn een paar nuttige tips:

Irrigeer regelmatig tijdens de warme zomermaanden, maar pas op dat u niet te veel water geeft. Lieveheersbeestjes die worden blootgesteld aan hete middagzon hebben misschien wat meer water nodig.

Deadhead planten regelmatig om meer bloei aan te moedigen. Deadheading houdt de plant ook netjes en voorkomt ongebreideld zaaien.

Meststof is optioneel, hoewel de plant baat kan hebben bij een in de lente aangebrachte droge bemesting met time-release.

Snijd planten in de buurt van de basis in de herfst of lente. Verspreid een laag mulch rond de planten in de herfst als de winters koud zijn.

Adenophora lieveheersbeestjes zijn over het algemeen resistent tegen ziekten en plagen. Naaktslakken kunnen echter een probleem zijn.

Zijn Ladybells invasief?

Invasiviteit hangt af van de soort. De meeste, inclusief de drie hierboven genoemde soorten, worden niet als invasief beschouwd, maar ze kunnen zeker agressief zijn. Regelmatige deadheading onmiddellijk na de bloei is van cruciaal belang als u niet wilt dat zaden zich door uw tuin verspreiden. De plant kan zich ook verspreiden door hardlopers, maar de wortels hebben de neiging langzaam te groeien, dus dit is meestal geen groot probleem.

Kruipende klokbloem (Campanula rapunculoides) is echter een aparte soort die haastig aan de teelt ontsnapt. Deze pestkop verspreidt zich door zaden en door agressieve ondergrondse wortels. Denk twee keer na voordat je deze thuggish plant in je tuin start. Eenmaal vastgesteld, is kruipende klokbloem uiterst moeilijk te verwijderen, omdat zelfs kleine stukjes wortel een nieuwe plant kunnen beginnen.