Startpagina » Eetbare tuinen » Wat is Oca - Leer hoe u yams in Nieuw-Zeeland kunt kweken

    Wat is Oca - Leer hoe u yams in Nieuw-Zeeland kunt kweken

    Oca begint te verschijnen op Latijns-Amerikaanse markten in de VS. Het is een vruchtbare vaste plant die felgekleurde, ruwe, wasachtige knollen produceert die het beste in de vroege winter kunnen worden geoogst. Het wordt in veel gebieden gebruikt als seizoensverlengend gewas.

    Het kweken van ocaplanten vereist een lang groeiseizoen. In tegenstelling tot de andere veel voorkomende naam van Nieuw-Zeelandse yam, is oca niet gerelateerd aan aardappel of de zoete aardappel. Het is in plaats daarvan gerelateerd aan Europese houtzuring, die wordt gebruikt als bladgroen.

    Aanvullende Yam-informatie over Nieuw-Zeeland

    Boeren uit Nieuw-Zeeland raakten meer dan 40 jaar geleden geïntrigeerd door oca. Ze erkenden dat de plant werd gekweekt in gebieden van Zuid-Amerika met vergelijkbare klimaten en daglengte waargenomen in Nieuw-Zeeland. Ze herkenden ook de winterhardheid en voedingscomponenten. Oca is niet alleen een koolhydraat maar bevat fosfor, ijzer en essentiële aminozuren.

    Gedurende honderden jaren van teelt in Zuid-Amerika zijn er veel verschillende soorten oca ontstaan, en boeren in Nieuw-Zeeland hebben ook met de knol gedobbeld, zelfs thuis-groentetuinders. Hierdoor is het moeilijk om de smaak van oca te beschrijven. Sommige soorten zijn zo zoet dat ze als fruit worden verkocht en als zoete aardappelen worden gebakken of gekonfijt.

    Andere soorten oca hebben bitterheid vanwege de plantensamenstelling van oxaalzuur. Oxaalzuur in hoeveelheid kan de urinewegen beschadigen, maar in het geval van oca zou men uitsluitend de knol moeten eten om nadelige effecten te bereiken. Dat gezegd hebbende, als een persoon jicht of nierstenen heeft of ooit een reactie heeft gehad op rabarber, zuring, bietengroenten of spinazie (ze bevatten allemaal oxaalzuur), moeten ze vermijden oca in te nemen.

    Oca is een veelzijdige knol die kan worden gekookt, gebakken of gestoomd. Sommige soorten zijn heerlijk rauw gegeten, terwijl anderen in de zon worden gedroogd en gegeten als gedroogde vijgen of gestoofd als fruit. Ze kunnen zelfs in de magnetron worden gestopt voor een snelle traktatie. De klaverachtige bladeren van oca en de trompetvormige gele bloemen zijn ook eetbaar en heerlijk in salades geworpen.

    Hoe Yams uit Nieuw-Zeeland te kweken

    Oca is winterhard in USDA zones 9b tot 11. Het is zeer lichtgevoelig en vormt geen knollen tenzij het minstens 12 uur licht per dag krijgt. Dit betekent dat ze zich pas in de late herfst zullen vormen, dus ze moeten goed bedekt blijven tot de vroege winter of gekweekt in plastic tunneling met een warmtebron. In open grond vormen planten echter meer knollen dan wanneer ze in tunnels worden gekweekt.

    Oca wordt net als aardappelen uit knollen vermeerderd. Ze geven de voorkeur aan zandgrond, halfschaduw en koel, vochtig weer. Plant hele knollen in potten in de late winter en wanneer ze beginnen te telen, verplanten ze in tonnen of direct in de tuin nadat alle mogelijke kans op vorst is verstreken.

    Oca plantenverzorging

    Oca verdraagt ​​geen hete zon of harde droogte, dus de planten moeten consequent bewaterd worden gehouden. Voer de planten in het vroege najaar zwaar. De planten hebben geen bekende plagen in Noord-Amerika.

    Bij de oogst heeft de plant veel verschillende soorten knollen. Bewaar de kleinste knollen voor zaadvoorraad in een koele, donkere ruimte tot het planten. Voor degenen die moeten worden geconsumeerd, bewaar ze ook op een koele, droge plaats uit zonlicht. Het is niet nodig oca in een wortelkelder of koelkast te bewaren en ze kunnen maanden worden bewaard zoals hierboven.

    Notitie: Degenen die in regio's wonen die vergelijkbaar zijn met Zuid-Amerikaanse of Nieuw-Zeelandse klimaten, moeten de planten voorzichtig kweken, omdat ze weedy kunnen worden. Eenmaal geplant en geoogst, zal elke kleine knol die overblijft ontkiemen en een nieuwe plant maken. Het wordt aanbevolen dat u het teeltgebied 'bevat' om de verspreiding ervan te beperken. Dit kan worden gedaan door emmers te planten, autobanden gevuld met vuil (net zoals aardappelen), of gewoon waakzaam te blijven bij het kweken van de plant in de open lucht.