Valse meeldauw op watermeloenen Hoe watermeloenen te beheersen met valse meeldauw

Watermeloenen zijn een symbool van de zomer en een van de grootste geneugten. Wie kan zich een picknick voorstellen zonder deze sappige, zoete vruchten? In gewassituaties vormt watermeloen naar meeldauw ernstige economische bedreigingen. De aanwezigheid ervan kan opbrengsten verminderen en de ziekte is uiterst besmettelijk. De eerste tekenen zijn gele vlekken op bladeren, maar helaas bootst dit symptoom veel andere plantenziekten na. We gaan door de andere tekenen en enkele preventieve maatregelen die u kunt nemen om de kansen op deze ziekte die uw gewas aantast te verkleinen.

Valse meeldauw op watermeloenen toont als lichtgroene vlekken op bladeren die samen veranderen in grotere vlekken. Deze worden geel en uiteindelijk sterft het bladweefsel af. De onderkant van de bladeren lijkt doorweekt met water voordat ze afsterven en donkere sporen kunnen zichtbaar zijn. De sporen bevinden zich alleen aan de onderkant en lijken donkerpaars van kleur. De sporengroei is alleen zichtbaar als het blad nat is en verdwijnen wanneer het droogt.

Na verloop van tijd worden de laesies bruin en wordt het blad bijna volledig zwart en valt eraf. De bladstelen worden meestal aan de plant vastgehouden. Waar controle niet wordt bereikt, kan volledige ontbladering optreden, waardoor het vermogen van de plant om essentiële suikers te produceren om de groei te stimuleren, wordt verstoord. Als er fruit aanwezig is, rot de stengel.

Voorwaarden voor watermeloen valse meeldauw

Watermeloenen met valse meeldauw komen voor wanneer de temperaturen koel zijn. Temperaturen van 60 graden Fahrenheit (16 C.) 's nachts en 70 F. (21 C.) gedurende de dag stimuleren de verspreiding van sporen en groei. Regen of constant vochtige omstandigheden zorgen verder voor verspreiding.

De ziektesporen reizen waarschijnlijk door de wind, omdat een geïnfecteerd veld kilometers ver weg kan zijn en een ander kan infecteren. De ziekteverwekker overleeft de winters in het noorden niet. North Carolina State University heeft een site waar ze verschillende factoren gebruiken om te voorspellen waar de ziekteverwekker zal verschijnen. Professionele telers kunnen de site bekijken om eerdere incidenten van de ziekte en voorspellingen te bekijken voor gebieden waar het waarschijnlijk de volgende keer zal verschijnen.

Valse meeldauwbehandeling

Plant waar veel luchtcirculatie en weinig schaduw is. Irrigeer de bladeren niet als ze niet voldoende gelegenheid hebben om snel te drogen.

Koperfungicide kan enige bescherming bieden, maar in grote teeltsituaties worden mobiele fungiciden met een actief ingrediënt dat de schimmels aanvalt aanbevolen. Mefanoxam met mancozeb of chloorthalonil lijkt de beste bescherming te bieden. Sprays moeten om de 5 tot 7 dagen worden gebruikt.

Er zijn nog geen resistente variëteiten van watermeloen, dus vroegtijdige kennisgeving en preventieve praktijken zijn dringend nodig.