Black Radish Info Leer hoe je zwarte radijsplanten kweekt

Zwarte radijs (Raphanus sativus niger) zijn erfstuk radijsjes die aanzienlijk peperiger zijn dan de rooskleurige rode radijs. Ze hebben ook ongeveer twee tot drie keer meer tijd nodig om te rijpen dan de gewone rode radijs. Er zijn twee variëteiten: een ronde die veel op een zwarte raap lijkt en een lange, die cilindrisch is en ongeveer 8 centimeter lang kan worden. De lange variëteit is scherper dan de ronde, maar beide hebben vlees dat knapperig, wit en peperig is. Verwijder de zwarte schil van de radijzen om wat kruidigheid te onderdrukken.

Zwarte radijs is lid van de familie Brassicaceae of Brassica. Deze eenjarige wortelgroenten zijn ook te vinden onder de namen Spaanse radijs, Gros Noir d'Hiver, Noir Gros de Paris en de Black Mooli. In tegenstelling tot zijn gewone radijs neef, kunnen zwarte radijzen worden opgeslagen lang nadat het oogstseizoen voorbij is. Dompel de wortels in een doos of doos met vochtig zand en plaats het op een koele plaats die niet bevriest of zwarte radijs in een geperforeerde zak in de koelkast houdt.

Het kweken van zwarte radijs heeft een lange geschiedenis. Oude Egyptische teksten schrijven over voederradijs, samen met uien en knoflook, aan de piramidebouwers. Radijsjes werden zelfs gegroeid voorafgaand aan de bouw van de piramides. Bewijs is gevonden bij opgravingen. Zwarte radijs werd voor het eerst gekweekt in de oostelijke Middellandse Zee en is een familielid van de wilde radijs. Groeiende zwarte radijs werd populair in Engeland en Frankrijk in de 19e eeuw.

Black Radish Gebruikt

Zwarte radijs kan vers worden gebruikt, in salades worden gesneden of op verschillende manieren worden gekookt. Ze kunnen worden gebakken en geserveerd als bijgerecht groente, gekookt als rapen en gedompeld in boter of room, in blokjes gesneden in soepen, roerbakgerechten en stoofschotels of gesneden en geserveerd met dip voor een voorgerecht.

Traditioneel is het gebruik van zwarte radijs ook medicinaal geweest. Al honderden jaren gebruiken Chinezen en Europeanen de wortel als tonicum voor de galblaas en als remedie tegen gal- en spijsverteringsproblemen. In India, waar het Black Mooli wordt genoemd, wordt het gebruikt om leverproblemen te behandelen.

Tegenwoordig is aangetoond dat zwarte radijs infecties bestrijdt en een gezonde spijsvertering bevordert. Het bevat ook raphanine, wat voordelig kan zijn voor mensen die lijden aan een over- of onder actieve schildklier. De bladeren zouden ook een leverontgiftend effect hebben. De wortel is zeer rijk aan vitamine C en bevat ook kalium, ijzer, magnesium en de vitamines A, E en B. Je kunt het kopen in kruidensupplementwinkels in capsules of tinctuurvormen.

Hoe zwarte radijs te kweken

Kweek zwarte radijs veel zoals je zou doen met de gewone roosachtige radijs, hoewel het zoals gezegd langer duurt om te rijpen - ongeveer 55 dagen. Plant zwarte radijs van midden tot late zomer (of in de herfst in milde klimaten), ofwel direct in de tuin gezaaid of binnen begonnen met verplanten.

Plaats de planten 2-4 inch uit elkaar of zelfs verder als je grotere radijzen wilt. Zaai de zaden in goed doorlatende, leemachtige grond die vrij van stenen is geharkt. Plaats het radijsbed in een gebied dat ten minste 6 uur zon krijgt en met een bodem-pH van 5,9 tot 6,8.

Zwarte Radijs Zorg

Zwarte radijs zorg is minimaal. Deze planten zijn kieskeurig, zolang je de grond maar enigszins vochtig houdt. Je kunt zwarte radijs kiezen als ze 3-4 inch breed zijn. Gezonde radijsjes hebben een egale zwarte tot donkerbruine huid en zijn stevig en glad. Vermijd radijzen die toegeven aan een lichte knijpbeweging omdat ze pittig zijn.

Je kunt je radijs daarna direct na de oogst eten of maximaal twee weken in de koelkast bewaren. Verwijder de greens en wikkel de radijzen eerst in plastic. Als je radijsjes een beetje te warm zijn naar je zin, schil ze, snijd ze dan in zout en laat ze rijzen met water voordat je ze gebruikt.