Achtertuin Hop Plant Hoe Hop en Hop Plant Geschiedenis
Zolang de mensheid bier heeft gebrouwen, probeert iemand het te verbeteren, maar het was pas in 822 AD dat een Franse monnik besloot om wildgroeiende hopplanten te proberen. De geschiedenis leert ons dat het pas ergens rond 1150 na Christus was dat Duitsers regelmatig met hop begonnen te brouwen. Bloeiende planten werden echter pas een paar honderd jaar in de gecultiveerde tuin geïntroduceerd. In feite is de geschiedenis van de hopplant een nogal controverse in Engeland in de 15e en 16e eeuw. De toevoeging van deze bittere vaste planten aan bier, traditioneel op smaak gebracht met kruiden en fruit, veroorzaakte zoveel opschudding dat het product uiteindelijk en wettelijk werd gedefinieerd als bier.
Toch woedde de controverse. Koning Henry VI moest zijn sheriffs bestellen om hoptelers en bierbrouwers te beschermen, hoewel dit de meningen van mensen niet veranderde. Ale of bier? Bier of bier? Henry VIII vond beide leuk, en hopplanthistorie zou hem moeten erkennen als de grootste dienst voor de zaak, hoewel hij niets met bierbrouwen op zich te maken had. De splitsing van Henry VIII met de katholieke kerk had ook invloed op het bedrijfsleven en de kerk domineerde de markt voor ale-ingrediënten!
Hopplanten kweken voor winst werd een groeiende cottage-industrie. Omdat de hopbloeiende planten werden gebruikt als conserveermiddel en niet als smaakstof, begon de zoektocht naar planten met zachtere harsen om de bittere smaak te verzachten. Natuurlijk kweekte niet iedereen achtertuin hopplanten voor brouwdoeleinden. Lang voordat ze aan bier werden toegevoegd, stonden wildgroeiende hopplanten erom bekend angst en stress te verlichten en werden ze gebruikt als een mild kalmerend middel.
Groeiende Hop Bloeiende Planten
De wijnstokken van hop bloeiende planten komen in mannelijke of vrouwelijke en alleen het vrouwelijke produceert de kegels voor gebruik als hop. De geslachten van de bloeiende plant zijn gemakkelijk te herkennen aan de vijf bloembladen bloemen van het mannetje. Het is het beste om deze eruit te halen. Ze zijn niet-productief en het is het beste als je vrouwelijke planten alleen niet-bevrucht zaad produceren. Voortplanting zal geen probleem zijn. Als je de juiste zorg krijgt, stuurt je hopplant in de achtertuin wortelstokken waaruit nieuwe planten zullen groeien.
Er zijn drie basisfactoren voor het planten van hop voor maximale groei en productie: bodem, zon en ruimte.
- Bodem - Bodem is een belangrijke factor bij het kweken van hopplanten. Nogmaals, hop is niet kieskeurig en staat erom bekend dat het groeit in zand of klei, maar idealiter moet de grond rijk, leemachtig en goed gedraineerd zijn voor de beste opbrengst. Hop geeft ook de voorkeur aan een bodem-pH tussen 6,0-6,5, dus de toevoeging van kalk kan nodig zijn. Bij het planten van uw achtertuin hop planten, voeg 3 eetlepels universele meststof bewerkt in de grond op een diepte van 6-8 inch om uw planten een gezonde start te geven. Daarna een zijkleding met compost toevoegen en elke lente extra stikstof toevoegen.
- Zon - Deze vaste planten groeien gemakkelijk in halfschaduw, en als je ze plant als een aantrekkelijke dekking voor een oud hek of doorn in het oog, zullen ze het prima doen. Hop heeft echter veel zon nodig voor een overvloedige oogst en een locatie op het zuiden is ideaal. Hop wijnstokken groeien gemakkelijk over hekken, hekjes, tipi's gebouwd voor het doel of zelfs de zijkant van uw huis, wat ons naar de volgende factor brengt.
- Ruimte - Je hopplanten in de achtertuin hebben veel ruimte nodig. Planten moeten hoogten van 15 tot 20 voet bereiken voordat ze zijscheuten groeien die kegels produceren, en kunnen hoogten van 30 tot 40 voet bereiken elk groeiseizoen. Je krijgt verschillende scheuten uit elke sectie van de wortelstok. Kies twee of drie van de krachtigste scheuten en knijp de anderen af. Wanneer de scheuten zijn gegroeid tot 2 of 3 voet, wind ze dan met de klok mee rond een steun en ga achteruit staan; de wijnstokken kunnen tot een voet per dag groeien!
Begin in augustus en september met oogsten zodra de kegels droog en papierachtig zijn en de bladeren rijk geparfumeerd zijn. Eenmaal geoogst, moeten de kegels verder worden gedroogd op een koele, droge plaats. Dit proces kan weken duren en is pas voltooid als de kegels broos zijn. Een plant produceert 1 tot 2 pond kegels.
In de late herfst, nadat de oogst is voltooid en het weer koud begint te worden, snijd je de wijnstokken terug tot 2 voet en begraaf je de gesneden scheuten in de grond. De volgende lente begint het proces opnieuw.