Ontdek het verschil tussen niet-hybride zaden en hybride zaden
Hybride zaden worden geproduceerd door bedrijven door een zorgvuldige bestuiving van twee specifieke rassen. Normaal gesproken wordt deze zeer selectieve plantenveredeling gedaan om twee eigenschappen in elk van de gekozen variëteiten samen te brengen, zodat het resulterende zaad beide eigenschappen heeft.
Dus, bijvoorbeeld, een tomatenplant kan erg droogtetolerant zijn en een andere tomatenplant produceert krachtig, de twee planten kunnen kruisbestoven zijn om een droogtetolerante tomatenplant te produceren die veel tomaten produceert.
Planten die uit hybride zaden worden gekweekt, produceren meestal geen zaden die kunnen worden gebruikt om hetzelfde type planten te laten groeien, en kunnen zelfs zaden produceren die helemaal niet zullen groeien.
Hoewel de term "hybride zaden" vaak wordt gebruikt in verband met groenten, kan elke plant die zaden produceert worden gekweekt in een hybride variëteit.
Wat zijn niet-hybride zaden?
Niet-hybride zaden worden ook open bestoven zaden of erfstukzaden genoemd. Niet-hybride zaden zijn afkomstig van planten die van nature bestoven zijn. Sommige van deze variëteiten bestaan al eeuwen.
Niet-hybride zaden zullen planten produceren waarvan de zaden meer planten produceren die er hetzelfde uitzien als de ouderplant.
Moet ik hybride zaden of niet-hybride zaden gebruiken?
Ondanks het debat op internet over de vraag of je hybride zaden moet gebruiken of niet, is dit eigenlijk een persoonlijke vraag voor een tuinman. Zowel hybride zaden als niet-hybride zaden hebben hun voor- en nadelen.
Het positieve voor hybride zaden is dat ze de neiging hebben om beter te presteren in uw tuin in termen van meer geproduceerde groenten en fruit, meer planten die ziekten en plagen overleven en meer bloemen. Voor een tuinman kan dit een verhoogd rendement betekenen voor alle tijd die wordt besteed aan de zorg voor een tuin.
De minpunten voor hybride zaden zijn dat ze meestal duurder zijn om te kopen vanwege het gespecialiseerde bestuivingsproces en dat de zaden die je daaruit verzamelt volgend jaar niet dezelfde plant zullen kweken en in sommige gevallen zijn gekweekt zodat geen plant bij alles kan groeien uit de zaden van een hybride plant.
Het positieve voor niet-hybride zaden is dat ze in een prachtige variëteit komen. Met tomatenplanten zijn er bijvoorbeeld duizenden niet-hybride variëteiten die je kunt proberen en elk met hun eigen uiterlijk en smaak. Vanwege de kosten en tijd die nodig zijn om hybride zaden te produceren, zijn er slechts enkele tientallen variëteiten, dus uw keuzes zijn beperkt.
Met niet-hybride zaden kun je ook zaden van de plant verzamelen en ze volgend jaar weer gebruiken om dezelfde variëteit aan planten te kweken.
Het nadeel van niet-hybride zaden is dat ze niet zo goed afgerond zijn als hybride zaden. Veel niet-hybride zaden zijn veel gevoeliger voor ziekten en plagen dan hun hybride tegenhangers. Ze produceren ook niet zo veel als hybride zaden.
Wat voor u geschikt is, hangt af van wat u uit uw tuin zou willen. Overweeg zorgvuldig welk type zaad het beste bij u past.
