Wat zijn Adzuki-bonen Meer informatie over het kweken van Adzuki-bonen
Adzuki-bonenvoeding valt niet mee met veel vezels en vitamines. De bonen zijn vrij eenvoudig te kweken, maar vereisen een lang seizoen, dus begin ze binnenshuis in kort seizoen klimaten. Het kweken van adzuki-bonen in het thuislandschap zal je helpen de gezondheidsvoordelen van deze kleine bonen te oogsten en wat interesse in de familietafel te brengen door hun diversiteit.
Wat zijn Adzuki-bonen?
Peulvruchten zijn goed voor het lichaam en goed voor het landschap. Dit komt door hun stikstofbindende eigenschappen die gezonde groeiomstandigheden voor planten creëren. Het kweken van adzuki-bonen in uw moestuin zal de bodemvriendelijke voordelen oogsten en iets nieuws toevoegen aan de familietafel.
Adzuki-bonen worden vaak geserveerd gekookt met rijst, maar kunnen ook worden gevonden in desserts vanwege de zoete smaak van de peulvruchten. Deze veelzijdige bonen zijn gemakkelijk te kweken en zijn het waard om aan je voorraadkast toe te voegen.
Adzuki-bonen zijn kleine roodbruine bonen die in lange groene peulen groeien. Pods worden lichter en bleker van kleur, wat aangeeft dat het tijd is om de zaden binnen te oogsten. De zaden hebben een litteken langs de zijkant dat uitsteekt in een kam. Het vlees van adzuki is romig als het wordt gekookt en heeft een zoete, nootachtige smaak. De plant zelf groeit 1 tot 2 voet hoog, produceert gele bloemen gevolgd door clusters van peulen.
Bonen kunnen worden gedroogd of vers worden gegeten. Gedroogde bonen moeten een uur worden geweekt voordat ze worden gekookt. In Japan worden de bonen gekookt tot een zoete pasta en gebruikt om dumplings, cakes of zoete broodjes te vullen. Ze worden ook gepureerd met knoflook, hete mosterd en gember en gebruikt als specerij.
Hoe Adzuki-bonen te telen
Adzuki heeft 120 dagen nodig van zaaien tot oogsten. In sommige klimaten is dat buiten niet mogelijk, dus het wordt aanbevolen om zaden binnen te planten. Adzuki-bonen kunnen stikstof fixeren, maar ze vereisen inenting met rhizobacteriën.
De planten verdragen het transplanteren niet goed, dus begin met zaaien in composteerbare containers (zoals kokos of turf) die direct in de grond planten. Plant zaden een centimeter diep en 4 centimeter uit elkaar. Verdun de bonen tot 18 centimeter uit elkaar wanneer planten 2 centimeter lang zijn.
Je kunt de peulen oogsten als ze groen zijn of wachten tot ze bruin en droog worden. Schil vervolgens de bonen om de zaden te oogsten. Het belangrijkste onderdeel van de verzorging en oogst van adzuki-bonen is het bieden van goed doorlatende grond. Deze planten hebben constant vocht nodig, maar kunnen niet tegen moerassige grond.
Adzuki-bonen gebruiken
Jonge tedere peulen kunnen vroeg worden geplukt en veel worden gebruikt zoals je erwten zou gebruiken. Het meest gebruikelijke gebruik is wachten tot zaaddozen splijten en de gedroogde zaden oogsten. Gebleken is dat adzuki-bonenvoeding 25% eiwit bevat. Met zo'n hoog eiwitgehalte en boordevol voedingsstoffen (zoals folaten, vitamine B en A) en mineralen (ijzer, calcium, mangaan en magnesium) zijn deze bonen voedingskrachtpatsers.
Een ander populair gebruik van de bonen is als spruitjes. Gebruik een sprouter of een zeef. Spoel de bonen twee keer per dag en plaats ze elke keer in schoon water. In ongeveer 24 uur heb je verse eetbare spruitjes. Gedroogde bonen kunnen maximaal een jaar worden bewaard.
Schat 20 tot 24 planten om een gezin van 4 een seizoen te voeden. Dit klinkt misschien als veel planten, maar de zaden zijn gemakkelijk te bewaren gedurende het hele jaar door te eten en de planten zullen de grond verrijken wanneer ze aan het einde van het seizoen worden bewerkt. Adzuki kan ook worden ingekapseld om ruimte te besparen en meer gewasdiversiteit te bieden.
