Giant Hogweed-informatie - Tips voor het beheersen van gigantische Hogweed-planten
Reuzenberenklauw (Heracleum mantegazzianum) komt oorspronkelijk uit Azië en werd geïntroduceerd als sierplant. De enorme omvang van de wiet en enorme 5-voet samengestelde bladeren maken het een indrukwekkend exemplaar. Voeg daar meer dan 2 voet brede schermen van witte bloemen en karakteristieke paarse gevlekte stengels aan toe, en je hebt een plant die smeekt om gezien te worden. Reuze berenklauwinformatie vertelt ons echter dat de plant niet alleen een onstuimig verspreidende invasieve soort is, maar ook een potentieel gevaarlijke plant.
De plant is een kruidachtige vaste plant die sterk lijkt op onze inheemse koepastinaak. De wiet kan in een seizoen 10 tot 15 voet groeien en is een meest opvallende soort. Het heeft dikke stengels met paarse vlekken en enorme diep ingekeepte bladeren met borstelharen en puistjes. De plant bloeit van mei tot juli en heeft grote parapluvormige clusters van kleine bloemen.
Elke gigantische berenklauw informatie moet de feiten bevatten over de giftige aard ervan. Deze plant is niets om mee voor de gek te houden. Fotodermatitis door contact met het sap kan binnen 48 uur diepe, pijnlijke blaren veroorzaken. De blaren kunnen weken aanhouden en littekens duren maanden. De aandoening veroorzaakt langdurige lichtgevoeligheid en blindheid kan optreden als er sap in de ogen komt. Om deze redenen is het beheersen van gigantische berenklauwplanten van essentieel belang voor de veiligheid.
Waar groeit gigantische berenklauw?
Reuzenberenklauw is inheems in de bergen van de Kaukasus en Zuidwest-Azië. Het is een wijdverbreide wiet en een gevaar voor de volksgezondheid geworden. Waar groeit gigantische berenklauw in Noord-Amerika? Vrijwel overal, maar de primaire habitats zijn ravijnen, bermen, braakliggende terreinen, achtertuinen, beekzijden, bossen en zelfs parken.
De plant produceert talloze zaden, die zich gemakkelijk in vele soorten grond vestigen. De plant is schaduwtolerant en droogtebestendig, waardoor het een zware concurrent is voor inheemse wilde flora en zeer moeilijk uit te roeien. Het heeft zelfs nog steeds knoppen aan de kruin die voedingsstoffen opslaan onder ongunstige omstandigheden en barsten in nieuwe planten wanneer de omstandigheden verbeteren.
Gigantische Berenklauwbestrijding
Het beheersen van gigantische berenklauwplanten is moeilijk vanwege de problemen met het omgaan met het onkruid. Mechanische verwijdering van de plant is effectief maar mogelijk gevaarlijk. Draag een veiligheidsbril, handschoenen en lange mouwen en broeken wanneer u aan de wiet trekt.
Het verwijderen moet gebeuren voordat zaadkoppen worden gevormd. Graaf de plant voorzichtig op en zorg ervoor dat alle delen van de wortels worden verwijderd. Elk deel van de plant heeft het potentieel om sap vrij te geven, dus houd water en oogwas op de site als verwijdering optreedt.
Er zijn enkele aanbevolen chemische controles voor de plant. Raadpleeg uw plaatselijke uitbreidingskantoor voor informatie over wat wordt geadviseerd voor uw regio. Niet-chemische bestrijding is aangetoond bij varkens en runderen, die de plant onbeschadigd lijken te kunnen eten.
Was alle apparatuur die u mogelijk grondig gebruikt, evenals uw kleding nadat de verwijdering is voltooid. Als u wordt blootgesteld aan sap, was het gebied dan volledig met zeep en koud water. Vermijd zonlicht na besmetting. Gebruik actuele steroïden om pijn en ongemak te beheersen. Als blaren aanhouden, raadpleeg dan uw arts voor verdere behandeling.
