Silybum Milk Thistle Info Tips voor het planten van melkdistel in tuinen

Melkdistel (Silybum marianum) bevat silymarine, een chemische component waarvan bekend is dat deze de gezondheid van de lever verbetert, waardoor de plant de status krijgt van een 'levertonicum'. Als je je eigen silymarine wilt produceren, zijn de groeiomstandigheden voor melkdistel erg vergevingsgezind. Hier zijn enkele tips voor het planten van mariadistel in tuinen:

Je kunt mariadistel kweken in tuinen met de meeste soorten grond, zelfs grond die erg arm is. Omdat mariadistel vaak als een wiet wordt beschouwd, is vrijwel geen onkruidbestrijding nodig. Plant je zaden ¼ inch diep net na de laatste vorst op een plek die in de volle zon staat.

Oogst de bloemkoppen net op het moment dat de bloemen beginnen te drogen en een wit pappus-bosje (zoals op een paardenbloem) zich op zijn plaats begint te vormen. Plaats de bloemkoppen een week in een papieren zak op een droge plaats om het droogproces voort te zetten.

Zodra de zaden zijn gedroogd, hack je de zak om ze van de bloemkop te scheiden. De zaden kunnen worden opgeslagen in een luchtdichte container.

Invasiviteit van melkdistels

Hoewel het veilig is voor mensen om te eten, wordt melkdistel als giftig voor vee beschouwd, wat slecht is, omdat het vaak in weiden groeit en moeilijk te verwijderen is. Het is ook niet inheems in Noord-Amerika en wordt als zeer invasief beschouwd.

Een enkele plant kan meer dan 6000 zaden produceren die 9 jaar levensvatbaar kunnen blijven en bij elke temperatuur tussen 32 F. en 86 F. (0 C. en 30 C.) kunnen ontkiemen. Zaden kunnen ook worden gevangen in de wind en gemakkelijk op kleding en schoenen worden gedragen, waardoor ze worden verspreid naar het aangrenzende land.

Om deze reden moet je echt twee keer nadenken voordat je melkdistel in je tuin plant, en contact opnemen met je lokale overheid om te zien of het zelfs legaal is.