Tips voor het kweken van wilde mosterdmosterd als kruid
Mosterd, Sinapis arvensis, is in dezelfde familie als kool, broccoli, rapen en anderen. Alle wilde mosterds zijn eetbaar, maar sommige zijn smakelijker dan andere. Groenen zijn het meest sappig als ze jong en zacht zijn. Oudere bladeren zijn misschien wat te sterk voor sommige smaakpapillen.
Zaden en bloemen zijn ook eetbaar. Bloemen bloeien van lente tot zomer. De kleine gele bloesems hebben een unieke vorm, zoals die van een Maltezer kruis, een knipoog naar hun familienaam Cruciferae, of kruisachtig.
Wilde mosterd, ook bekend als charlock, groeit snel, is vorst- en droogtetolerant en kan in het wild groeien in velden en langs wegen in bijna elk type grond. Zoals gezegd, groeien wilde mosterdplanten overvloedig, een feit dat menig veehouder heeft geïrriteerd. Veehouders beschouwen wilde mosterd meer als een plaag, omdat er een algemene consensus is dat wanneer koeien de plant eten, ze erg ziek worden.
Hoe Wild Mosterd te gebruiken
Wilde mosterd kan worden gebruikt als een kruid om oliën en azijn op smaak te brengen, om smaak toe te voegen aan ho-hum eieren of aardappelen, en om vele andere culinaire creaties te verlevendigen. Natuurlijk kunnen we het gebruik van mosterd als specerij niet vergeten, voor mij is het DE specerij. Maal de zaden, meng met azijn en zout en voila!
Wilde mosterdgroenten zijn ook heerlijk en kunnen worden gekookt tot een voedzame troep greens. Bloemen uit mosterd kunnen in salades worden gegooid voor wat peperige pit of droog worden gebruikt in plaats van dure saffraan.
De zaden van mosterd kunnen worden gedroogd en vervolgens tot poeder worden gemalen en als een peperachtig kruid worden gebruikt. Als de zaden in hun geheel worden gebruikt, geven ze een kick aan augurken en sausen. De zaden kunnen ook worden geperst om hun oliën te scheiden, die vrij goed branden en kunnen worden gebruikt in olielampen of om te koken.
Historisch gezien was het gebruik van wilde mosterdkruiden meer gericht op de geneeskrachtige eigenschappen. Ooit gehoord van een mosterdpleister? Een mosterdpleister was (en denk nog steeds) verpletterd of gemalen mosterdzaad gemengd met een beetje water om een pasta te maken. De pasta werd vervolgens op een doek uitgespreid en met de kruidzijde naar boven op de borst van een persoon, pijnlijke gewrichten of andere gebieden met zwelling en pijn geplaatst. Mosterd opent bloedvaten en stelt het bloedsysteem in staat toxines op te nemen en de bloedstroom te verhogen, waardoor zwelling en pijn worden verminderd.
Wilde mosterd kan ook helpen bij het verminderen van hoofdpijnpijn wanneer het wordt ingenomen als thee of ingekapseld. Sinussen kunnen worden opgeruimd door mosterddamp in te ademen over een kom gevuld met heet water in combinatie met een kleine hoeveelheid gemalen mosterd. De gebruiker drapeert een handdoek over hun hoofd en inhaleert de kruidige damp.
Er is een risico verbonden aan het medicinaal gebruiken van mosterd. Sommige mensen zijn er behoorlijk gevoelig voor en het kan maagproblemen, oogirritatie of huiduitslag veroorzaken.
Extra gebruik voor wilde mosterd
Mosterdolie kan worden geverfd op items waarvan u niet wilt dat uw hond erop kauwt of de kat krabt. Het is in feite het actieve ingrediënt in commercieel bereide producten van deze aard. Mosterdolie kan ook als smeermiddel worden gebruikt, omdat het dikker wordt maar nooit volledig uitdroogt. De plant produceert een bleke semi-permanente kleurstof en de bloemen ook een semi-permanente geel / groene kleurstof.
Het kweken van wilde mosterd als groene mest is misschien wel een van de beste toepassingen voor de plant. Een groene mest is een plant die snel groeit en vervolgens terug in de grond wordt bewerkt om deze te verrijken en wilde mosterd vult deze rol prachtig. En terwijl het groeit, kun je een beetje voor jezelf oogsten om voedsel op smaak te brengen of voor medicinaal gebruik - een win / win.
